________________
( २५४ ) वापवचन सुणि उपसमी, करिवा माड्यो ध्रमसार। रूपवन्त देखी करइ, प्रारथना राजकुमार वे ॥४५ ।। मिथ्यामति ते मोहियो, तिण तेहनइ वापन देइ । सयंभु कुमर कामी थको, ते कुमरीनइ निरखेड चे ॥ ४६॥ एक दिवस तिहां जाइनई, रातई मार्यो श्रीभूति । ते कन्या बाछइ नहीं, तो पणि लागोथई भूत वे ।। ४७ ॥ वेगवती रोती थकी, तिण भोगवी अधमकुमार। तिण सराप दीधो तिहां, तुं सुणि वात विचार वे ।। ४८ ॥ मास्यो वापतई माहरो, मुझनई तइ कीधो एम । ताहरी मारणहु हुज्यो, जनमंतरि वयर ल्यु जेम वे ||४६ !! इम कहती मुंकी तिणई, मनमइ आयो संवेग। संयम मारग आदस्यो, धमकरंता टाल्यो उदेग वे ॥ ५० ॥ तपजप करिनइ ऊपनी, ते बंभ विमाणा देवि । भव अनेक भमतो थको, ते सयंभुकुमर तिण देव वे ॥ ५१ ।। करमतणइ उपसम करी, तिण लाधो नरभव सार। विजयसेन मुनिवर तणइं, पासइंसुण्यो धरम विचार वे ।। ५२ ॥ दीक्षा ले नइ चालियो, समेतसिखरनी जात्र । कनकप्रभ मारग मिल्यो, विद्याधर ऋद्धिनो पात्र वे ।। ५३ ।। रिद्धि देखि अति रुयडी, नीयाणो कीधो एह । ध्रमनो फल छ तो हुज्यो, मुझ एहवी रिद्धिनइ देह वे ।। ५४ ।। मुगति सुं काम कोइ नहीं, इम कागणि हारी कोडि |
त्रीजइ देवलोकि ऊपनो, पणि नेटि नियाणा खोडि वे ।। ५५ ।। १-तिण
