________________
(११६) श्रद्धै। अकल तिणारी ऊंधी रे ॥श्रा॥२६॥ प्राणातिपात जीवरी हिन्सा करते । प्राणातिपात श्राश्राव जाणोरै ।। उदय हुवोते प्राणाति पाप ठाणों: छ । त्यांनै रूडी रीत पिछाणारे ॥ श्रा॥३०॥ झूठ बोलते मृषाबाद श्राश्रव छै । उदय छै. मृषाः बाद गणोंरे । झूठ बोलते जीव उदय हुवां कर्म।.. यां दोनांने जुदा जुदा जाणारे ॥ श्रा ॥ ३१॥ चोरी करै ते श्रदत्ता दान पाश्रव छै । उदय हुश्री श्रदत्ता दान गणोरे ॥ ते उदय हुां जीव चोरी करै छै । ते जीवरा लक्षण जांणोंरे ॥श्रा॥३२॥ . मैथुन सेवै ते मैथुन श्राश्रव । ते जीव तणां परिणामोरे ।। ते उदय हुश्रा मैथुन पाप स्थानक छै। मोह कर्म अजीव छै तामोरे ॥श्रा ॥ ३३ ॥. सचित श्रचित मिश्र ऊपर ममता राखै। तेतो परिग्रह आश्रव जाणोंरे ॥ ते ममता करै मोह कर्म उदयसूं । उदय हुऔ ते परिग्रह पापगणोरे ॥. ॥श्रा ॥ ३४ ॥ क्रोध सुं लेनैं मिथ्या दरशण लागि । उदय हुऔ ते पापरो गणोरे ॥ यांरा उदयसें सावध कर्तव्य करै छै । ते जीवरा लक्षण जाणारे ॥ आ॥ ३५॥ सावध कामां. तो जी.'
