________________
दिवसम्मि भाणू पलीविहिइ । भूमीए परोवयारं कुणिस्सामो ।
रुक्खस्स कुम्पलं अहिपच्चुएहि । तिहुअणो प्रत्थयं अवहहिए । तवेहि मुक्खो वि बुहो होहिए ।
अप्यविज्ञं विम्हरिहिस्सा । रयणीए लोहित्या | कसणो विसहरो डसिहि ।
bhoj
नयरम्मि पडहो बोलिहिइ । अप्पाहेहिन्ति पुरिमा ।
णाणेणं पावाई णित्रह्निर्हिति । छप्पओ उज्जाणम्मि परिअट्टेहिए ।
गुरुमुवसप्पिहि: । :. उवलखंड भंजिहि ।
(ते) दीवो करशे तो अंधकार जशे भणीश तो ते गाम जशे.
(त) घोडाओ खाडामां पडशे. (तेओ) वे भोजनमां वाल अने घी खाशे.
साधुओनी जीभ सारू बोलशे.
धनथी उत्साह थशे.
बारणं नीचे पडशे.
कूतरो हांडकाने खाशे.
(ते) कल्याण माटे तीर्थमां आवशे. (ते) अमारा जेवो पंडित थशे.
निवई धूणस्स निग्रहं काहिए ।. छणे इत्थीओ सहिहिन्ति । हसहित्था विज्जत्थिणो ।
पुत्थयं पासिस्सं ।
रयणीए - ओहरिस्सं । चविहिमि जणो. पुत्थयं समावेहिए ।
लोहं माणं च न कुणिहि ।
पाविणो नरयं गच्छिहिन्ति ।
(ते) प्रतिक्रमण करत तो पुण्य (तमे) जशो तो तेओ जीवशे.
मेळवत.
(तेओ) नमशे तो तुं साधु थइश. देवताओ आवशे तो श्रावको जागशे.
(ते) ऊंट उपर चडशे.
(हूं) हरगोविंदनी साथे कोशाम्बी नगरीमां जइश.: (ते) मोढावडे हसरो.
स्त्रीओ पुरुषोने सुखमाटे जोशे. राजाओ माणसोने आज्ञा वडे
ताबे करशे.
(ते) नगर माणसोयी शोभशे.
हाथी नदीनुं पाणी पीशे
.
