________________
स
(३०) दीव-दीप, दीवो. | मणुअ-माणस. धीर-धीरजवान.
मन्नु-मन्यु, क्रोध. घोडअ, घोड-घोटक, घोडो. विहस्सइ-वृहस्पति, देवनो गुरु. पाणाइवाय-प्राणातिपात, हिंसा. | *वह-वध, घात. पावपबंध-पापनी रचना.
--चंद्र, उवएस-उपदेश.
सिंधु-समुद्र. जलहर-मेव.
झुणि-ध्वनि, शब्द. भत्त-भात, भक्त.
पाणि-हाथ. साहम्मिअ-सरखा धर्मवाळो. वाहु-हाथ. भारवह-मजूर.
उरु-साथळ. संभु-तीर्थकर, शंकर. मउलि-मुकुट. सत्त-जीव, प्राणी.
मणिलाल-विशेषनाम छे. दिअह-दिवस.
विज्जत्थि-विद्यार्थी. अइआर-अतिचार, दोष. मयरन्द-मकरंद. मुसावाय .
मुरुक्ख-मूर्ख माणस. मूसावाय मृपावाद, नूठ असत्य. | विजयधम्मसूरि-विजयधर्म' मोसावाय
नामना जैनाचार्य, नपुंसकलिंग. विजालय-पाठशाला. .
भोअण-भोजन, खावानु. सिंघासण-सिंहासन. धण-पैसो. रज-राज्य.
दुक्कड-दुष्कृत, खराव काम. आसण-आसन, वेठक. सिंग-शींगडुं, शिखर. उज्जाण-उद्यान, वाडी, थाम-बळ, स्थाम. कल्लाण-कल्याण, सारु. लोअग्ग-लोकाग्र, मोक्ष.
. * " वधने माटे" एम चतुर्थी एकवचनमा वोलवू होय त्यारे 'वह' थकी 'भाइ' प्रत्यय विकल्पे लागेछ; वहाई, वहस्स. .
