________________
(( ११९९ ))
किणा मिच्चू निणिज्जइ ? | सन्नं काला गच्छिहि । समणो पिव सावयो हवइ जम्हा ।
घुसिणं वि अग्गिणा तविअं होइ ।
विइहा जणा सव्वे मस्से संसा
राओ तारन्ति ।
किसरा सोल्लिज्जइ । जामाउआ तम्बोलं दिन्ति । उभो कोट्टवालो भइरवस्स पासे थवं बोल ।
|
जणा जराए जिण्णा तवहि आसाए
जह सिलिम्हम्मिं मच्छिआ सामइ, तेहेव संसारे जो सामग्गड़ । किसराए सिन्धवं खिवन्ति । वृन्दारया छुहं घोट्टन्ति । भविआइ कईइ पउत्ती करणिज्जा । को वि नरो मऊ नत्थि, अवि सव्वे
धिट्ठा अत्थि ।
न विवहिहिमि ।
तोणीरा वाणे करिसिअ भूमीए खिविऊण, काउसग्गम्मि अच्छा । इन्दिआई जिणिउं वन्दणिजो वीरो समत्यो आसि ।
न जुण्णा । ¡
पर्वतमांथी तां निकळेले. हनूमान वांदरा न हता पण साधु
|
पुरुप हता.
जेम मुखथी कहेलं तेम करनारा माणसो जगतमां थोडा छे. स्त्रीओ जगतने दुःख देवा जन्मे छे. पिठो माणस गरीवाईथी पीडायो. खारा पाणीथी मीटुं थायछे. वे पांखोवडे पृथ्वी उपर चालतो हंस मृणालने खायछे.
जिनेश्वरे धर्मने संभळाव्यो.
वाजांओना शब्दो कानमां भराया. | मंगलविजयमुनि अने मयिंद गरीब माणसो सांजे खीचडीने जमशे. ( मृगेन्द्र ) विजयमुनि विजयधर्म - मुखनो शृंगार चोळ छे.
सूरिगुरु पासेथी पञ्चकखाण लेछे. घडपण मृत्यु पहेलुं चिह्नछे. खेतरमां केसरना झाडो विकसशे. पवनना समूहो वायछे. जीवनी कोइ पण संज्ञा कर्मथीज थाय छे. स्तब्ध माणसो कांई पण काम करी शकता नथी.
सोनुं माटीमाथीज नीकळयुं. साधु पुरुषो पोतानी स्तुति करता नथी. दीघेल दाननं वमणुं फल थशे. ऋपिओए पापने पातलुं कर्यु.
