________________
णिगच्छ-नीकळg, कप्प-करप. आ+हर-खा. उपप्पड्-उडवू.
(११० ) | जअड्-झट करवं, त्वरा करवी.
अहिरेम्-पूरुं कर. . सम्+आव-समाप्त थq.
वाक्यतित्ययराणं जम्मं णंचा महवा । एत्थ नयरमहेसित्ति कप्पे ।
उवागच्छइ ।। अज्जा भोअणेण वम्हणे थिप्पागुरूणं आणं सोचा सीसा नय
वन्ति । राओ णिग्गच्छन्ति। साहुणो परोप्परं न जुझेहिन्ति वम्हणाअन्नं भोच्चा सिजाए पडन्तिा
नवि जुन्झविहिन्ति । बुहो तत्तं बुज्झा अबुहे जणे तत्तं । अंगणम्मि आहारे । .
जाणावेइ । । खगा गयणम्मि उप्पडन्ति । तसे जीवे सावगो न मारेइ, मारतं । धणं अहिरेमावही ।
पुण न समणुजाणेइ । रायाणो आउहाई सज्जावेइ । धम्मम्मि जअडन्ता जणा संसारं । पूसाणो सूसाविइ जलाणं।
___ झत्ति तरन्ति । | कूवत्तो वारीणि करिसावेइ इत्थीहिं। थीणंघयं पूसस्स तावओ हेर्से झरइ। पुत्थयं समावइ । थी विद्दमे पासिअ नीसासे मेल्लइ । । घडं घडावेइ । उच्छाणा सइ भार वहन्ति । । इह सन्तो तत्य सन्ताई जिणाण विजो रसिन्दं पिज्जावेइ ।
निम्बाई वन्दामि। वीरं अच्छरसाओ खुम्भावन्ति । हेमचन्दस्स कन्वम्मि पडिहाइ सिन्नं समरंगणम्मि निणावेइ ।
घणं तत्तं । गायनी गलकंवल जमीनन जुवान सुतार लाकडांने पातळां • अडकेले.
करेछे.
