________________
(९१) ... माता पुत्रने भणवामाटे जगाडेछे. शराओ यशने माटे माथां कपावेले.
(ते) क्षेत्रमा वधता धान्यने कपावशे. हरिश्चंद्रनी उपमा नथी. (तमे) कूतराना बच्चाने पळावोछो. (ते) छाती उपर हाथ मूकावेछे. महावीरना चरणमां देवो माधुं| साधुओना खोटा मर्मने बोलावशो नमावेछे.
नहिं.
पाठ, २१ मो.
प्रेरक भेद, (चालु) अगाउ वीशमा पाठमां कहेल प्रेरकना 'ए, अ, आव, आवे, अवि, आवि । प्रत्ययो धातुओने लगाड्या पछी पाठ १९मामां कहेला वर्तमानकृदन्त, संबंधकभूतकृदन्त, हेत्वर्थकृदन्त तथा कर्मणिभूतकृदन्त, पण तेना तेना प्रत्ययो लगाडवाथी थइ शकेले. जेम-करावन्तो,करावमाणो, कराविऊण, कराविउं, कारिअं, कराविअं, करावीअन्तो, करावीअमाणो, इत्यादि.
(१) शब्दार्थक धातुओ (वोलवारूप अर्थवाळा तथा जेनं कर्म शब्दस्वरूप होय एवा), ज्ञानार्थक धातुओ, आहारार्थक धातुओ ज्यारे कर्म सहित होय अने तेओनो मूळ भेदनो कर्ता प्रेरकमा कर्म थायछे त्यारे तेओ द्विकर्मक थइ जायछे तो ते वखते तेनां कर्मणिरूप करवामां वे कर्ममांथी गमे ते एक कर्म प्रथमामां मूकाय छे; जेमके१-मणीलालेण धणं सही बोलिन, (अथवा) मणीलालेण धणं सहि
वोलिज्जइ। २-तिहुअणेण पुत्तो नमुक्कारं भाणीअइ, (अथवा ) तिहुअणेण पुत्तं
नमुक्कारो भाणीअइ । ३-गुरुणा सीसं सिआवायो बोहाविजइ, (अथवा) गुरुणा सीसो
सिआवायं वोहाविजइ। ४-पुत्तेण जणयो भोयणं जेमावीअइ, ( अथवा) पुत्तेण जणयं भोयणं
जेमावीअइ ।
