________________
११२ ]
[ राजस्थान प्राच्यविद्या प्रतिष्ठान ४४ ३५४६ (१८) अजीतसिंघजीरो वारता
आदि- वार्ता । महाराज श्री अजीतसिघजीरी। महाराज श्रीअजीतसिघजी पातिसाह श्रीफरकसाहरा विना हुकम नरबदासु मुरझनै पाछा देसमै पधारीया नै पातिसाहजी दिषण गया। दिषण मुहमसरद करि पातिसाहजी दिली आया। सबत १७६६ पछै पातिसाहजी मारवाडि उपरा मुहम ठहराय नै बाईसी विदा कीवी । निबाब हसनअलीषा तिको मोचीयारै वाग डेरा षडा हुवा ।
अन्त- तर भडारी कह्यो महाराजकवार पातिसाहरो हुकम माथै चढाय ल्यो। भवतव्य लारा मति नै कुमति उपज । धरतीरै लालच अभैसिघजी बषतसिघजी उपरा परवानो लिषीयो । आपण दोना भाथा मारवाडिमै आधो आध छै । नागोर मेडतो थाहरो छ । महाराजसु चूक करिज्यो । महाराजने जाडेचासे डोलो आयो थो । तिको महाराज परणीज ने जाडेचीजीरा मेहला पोढीया था। तिण राति महाराजसु कवर बषतसिघजी चूक कीयो । सबत १७८१रा आसाढ सुदि १३ मंगलवार इण भाति अजीतसिघजी नै मारिया नै घररी पातिसाही गमी।
इति महाराजरी वार्ता ॥१२॥ श्री। ४५ ३५७३ (४२) अजितसिंघजीरो कवित्त श्री ॥ महाराज अजीतसिंघजीरो किवत ॥
राजलोक रिषदुण विस पडदाईत प्यारी सघ सहेली च्यार अगन । सिनान उलारै बार गाईण वले वले नव उडदावे गण । हाथल चेडी हुवै हुवै दौइ जणी हजुरण ॥ पातरा पाच नाजर उभै भल बाई मृत भामीयो । सीधवत अजन सतीया सहित ईम सरगलोक सिधाइयौ ॥ १ मारीयो लेष महाराजरै माहाराज कुणथी मरै । मोहकमसु नाह मुऔ जेण मुहकमनै मारे । सयदासु नाह मुऔ सेदा सभर सघारे । पतसाहाना मुऔ पडि उभौ पतसाहा । बावीसी पच गई सूक वदीयो दोय राह ॥ जोधाण धणी जस राजरो कुण तीणसु भारथ करै । मारीयो लेष महाराजन महाराज कुणसु मरै ॥ २
ईती कवित। ४६ २३६८ (४) अजीतसिंहजीरो सीलोको अथ अजीतसीधजीको सीलोको लीषते ।।
माता सरसती मोटी महामाई । तोने तो समरथा कमरणा नही काई । कहीयो सीलोको सुणज्यो ईण काजो। महाराजा अजमलरो वषाणु राजो॥१ माहाराजा बैठा जालोर माहे । पतस्या ओरगनै लागु जी पाए । अब दोय कासीद दीलीसु आया। पतस्या ओरगनै मोष पहचाया ॥२
