________________
महावीर-वाणी
( ३४ ) तहेब सावज्जऽणुमोयणी गिरा,
पोहारिणी जा य परोवघायणी । से कोह लोह भय हास माणवो, न हासमाणो वि गिरं वएज्जा ५॥
( ३५ ) विटु मियं असंविखं, पडिपुण्णं वियं जियं । अयंपिरमणुविग्गं, भासं निसिर प्रतवं ॥६॥
भासाए दोसे य गुणे य जाणिया,
तोसे य दुटे परिवज्जए सया। छसु संजए सामणिए सया जए, वएज्ज बुद्ध हियमाणुलोमियं ॥७॥
( ३७ ) सयं समेच्च अदुवा वि सोच्चा,
भासेज्ज धम्मं हिययं पयाणं । जे गरहिया सणियाणप्पोगा,
न ताणि सेवन्ति सुधीरधम्मा ॥८॥