________________
अध्ययन ५ उ. २ गा. ४६ - तपआदिचोरस्य दोषप्रकटनम्
'साधवस्तज्ज्ञा भवन्त्येवे' तिमत्यायकः ।
[३] रूपस्तेनः स्वात्मनि परकीयरूपारोपणकारकः, यथा प्रकृष्टरूपवन्तं साधुं समालोक्य 'किमसौ ज्ञातपूर्वरूपवान् भवानेव ?" इतिपृष्टो वागादिना तदङ्गीकुवणो मौनावलम्बी वा ।
५४५
आचारभावस्तेनः=आचारथ भावयेति द्वन्द्वे आचारभावौ तयोः स्तेनः, तेन- आचारस्तेनः भावस्तेनश्चेति फलितम्, 'द्वन्द्वादौ द्वद्वान्ते वा श्रूयमाणं पदं प्रत्येकमभिसम्बध्यते' इति न्यायेन द्वन्द्वोत्तरस्थस्य स्तेनपदस्य प्रत्येकं सम्वन्धात् । तत्र[४] आचारस्तेनः - परकीयज्ञानाद्याचारपञ्चकस्य स्वस्मिन्नारोपयिता, यथा - ' - यमाणः क्रियापात्रं भवानेव किम् ?' इति केनाप्यनुयुक्तः सन् पूर्ववत्समाधायकः । [५] भावस्तेनश्च भावो=जीवादिपदार्थस्तस्य स्तेनः, सूत्रार्थसन्देहं गीतार्थात्
-
होते ही हैं ' ऐसा कथन करनेवाला वचनचोर है ।
[३] परके रूपका अपने में आरोपण करनेवाला रूपचोर कहलाता है । जैसे किसी ने पूछा - ' पूर्वज्ञात रूपवान् क्या आप ही हैं ? ' इसके उत्तर में वचन से स्वीकार करनेवाला अथवा चुप रह जानेवाला रूपचोर है।
[४] परके ज्ञानादि पॉच आचारोंको अपनेमें आरोपित करनेवाला आचारचोर कहलाता है। जैसे किसीने पूछा- 'क्या सुने जानेवाले उत्कृष्ट क्रियापात्र आप ही हैं ? ' ऐसा पूछने पर पूर्वकी भाँति समाधान करनेवाला, अर्थात् 'साधु तो क्रियापात्र होते ही हैं' ऐसा कहनेवाला आचारचोर है । [4] किन्हीं गीतार्थ मुनि से सूत्रार्थका सन्देह निवारण करके ऐसा कहे कि
"
સાધુ અગ ઉપાંગોના જ્ઞાતા જ હાય છે એમ કહેનાર વચનચેાર છે
[૩] પરના રૂપનું પેતામાં આરેાપણુ કરનાર રૂપચાર કહેવાય છે જેમકે કોઇ પૂછે કે ‘ પૂજ્ઞાત રૂપવાન્ શું આપ જ છે ? ' તેના ઉત્તરમાં વચનથી સ્વીકાર કરનાર અથવા ચૂપ રહેનાર રૂપચાર છે
[૪] પરના જ્ઞાનાદિ પાચ આચારીને પાતામાં આરેપિત કરનાર આચારચાર કહેવાય છે જેમ કે કોઈ પૂછે ‘શું સાંભળવામાં આવતા ઉત્કૃષ્ટ ક્રિયાપાત્ર આપ જ છે ?' એમ પૂછવામાં આવતાં પહેલાની પેઠે સમાધાન કરનાર અર્થાત્
५
સાધુ તા ક્રિયાપાત્ર જ હાય છે’ એમ કહેનાર આચારચાર છે
[૫] કોઇ ગીતા મુનિ પાસેથી સૂત્રાના સદેહનું નિવારણ કરીને એમ કહે કે
