________________
1
श्रीदशवेकालिकमुत्रे
५३०
टीका -- पूजनार्थः = पूजन = वस्त्र पात्रा ऽन्नपानादिना सत्कारः स एवार्थः = प्रयोजनं यस्य स तथोक्तः प्रशस्तवस्तूपभोगार्थीत्यर्थः, अत एव यशः कामी =यश: = स्वमहत्त्वप्रसिद्धिस्तत्कामयते = इच्छतीति 'अहो ! अयमेव सः' इत्येवं प्रशंसावचना भिलापीत्यर्थः, मानसम्मानकामुक : = मानश्च सम्मानश्चेति मान-सम्मानौ तयोः कामुक इति विग्रहः, तत्र मानः = अभ्युत्थानादिलक्षण आदरः, सम्मान:= गुणोत्कीर्त्तनेन गौरवप्रकटनम्, आदरगौरवाभिलाषुक इत्यर्थः । एवं कुर्वन् साधुः किं सम्पादयती ? त्याह- बहु-प्रभूत पापं = दुष्कृत प्रभूते = जनयति, च = पुनः मायाशल्यं = माया = शाठयेन मनोवाक्कायप्रवृत्तिः, सैव शल्यं = शल्यते = वाध्यते पीडयते आत्माऽनेनेति विग्रहः, मायालक्षणं भावशल्यं कुरुते - उत्पादयति, हृदयनिखातत्रुटितवाणाग्ररूपद्रव्यशल्यवदिदं मायारूपं भावशल्यं हृदयस्थित सत् निरन्तराऽनन्तदुस्सहदुःखकारणीभवत् चतुर्गतिकसंसारे भ्रामयत् अविचलशान्तिसुखाद् दूरतरीकरोति तादृशं साधुमिति भावः ||३५||
अच्छे-अच्छे वस्त्र पात्र अन्न पान आदि से अपना सत्कार चाहनेवाला, प्रशस्त वस्तुओंके भोगका लोलुपी, 'अहो ! यह वही है' ऐसे यशका अभिलाषी, मान ( आनेपर खड़ा होजाना ) तथा सम्मान ( गुणगान द्वारा गौरव प्रगट करना) की इच्छावाला साधु बहुत पापोंको तथा कपटरूप मायाशल्यको उत्पन्न करता है । छातीमें चुभकर वहीं टूट जानेवाले द्रव्य - शल्य (तीरकी नोंक) की तरह हृदयमें स्थित मायारूप भावशल्य निरन्तर असीम व्यथाका कारण होता है, तथा चतुर्गति संसार में इधर-उधर भटकता हुआ अविचल शान्तिमय सुखसे उस साधुको वश्चित ( अलग ) कर देता है ||३५||
સારા—સારા વસ્ત્ર-પાત્ર-અન્ન-પાન આદિથી પેાતાને સત્કાર ચાહનાર, પ્રશસ્ત વસ્તુઓનાભાગના લાલુપી-‘અહા ! એ આ જ છે' એવા યશને અભિલાષી, માન (આવતા જ ઉભા થઈ જવું) તથા સમ્માન ( ગુણુગાનન્દ્વારા ગૌરવ પ્રકટ કરવું) ની ઈચ્છાવાળા સાધુ ઘણાં પાપેને તથા કપટરૂપ માયા-શલ્યને ઉત્પન્ન કરે છે છાતીમા પેસીને ત્યા જ તૂટી જનારા દ્રવ્ય-શલ્ય (તીરની અણી) ની પેઠે હૃદયમાં રહેલ માયારૂપ ભાવ-શલ્ય નિરંતર અસીમ વ્યથાનું કારણ અને છે, તથા ચતુતિ સસારમા અહી-તહી” ભટકાતા અવિચલ શાન્તિમય સુખથી એ સાધુને વંચિત (रहित) उरी नायो छे (34)
