________________
५१४
श्रीदशवकालिकसत्रे तृणकस्य मधुरतृणादेः, अन्यस्य हरितस्यापि वा हरितकायमात्रस्य तरुण-तरुणदशाऽऽपन्नं पत्रादिकं, प्रवालं-मृकुमारं पत्रादिकं वा, आमक-सचित्तं परिवर्जयेत् ॥ १८ ॥ १९ ॥
मूलए-तरुणियं वा छिवाडिं, आमियं भज्जियं सई।
* ૧૧ ૧૨ ૧૨ दितियं पडियाइक्खे, न मे कप्पइ तारिसं ॥२०॥ छाया-तरुणिकां वा छिवाडीम्, आमिकां भजितां सकृत् ।
ददती प्रत्याचक्षीत, न मे कल्पते तादृशम् ॥ २० ॥ सान्वयार्थः-तरुणियं कच्ची जिसके वीज पके नहीं हों ऐसी वा अथवा सई-एक वार भज्जियम्भुनी हुई आमियं-सचित्त छिवाडि-फलीको दितियदेनेवालीसे (साधु) पडियाइक्खे-कहे कि तारिसं-इस प्रकारका आहार मे= मुझे न कप्पइ-नहीं कल्पता है ॥ २० ॥ ____टीका-'तरुणियं' इत्यादि। तरुणिकाम् अपरिपक्ववीजाम् अपरित्यक्तत्वकसंश्लेपावस्थापन्नामित्यर्थः, छिवाडी देशीयोऽयं शब्दः' मुद्ग-चवल-तुवरिकादिफलिका सकृद्भर्जिताम्-एकवारं भृष्टां वा अथवा आमिकां सचित्तां ददती प्रत्याचक्षीत तादृशं मे न कल्पत इति । ॥२०॥ यदि शस्त्रसे परिणत न हों तो इनका, तथा-इमली आदि वृक्षके, मधुर तृण आदिके तथा अन्य हरेक वनस्पतिके पत्ते कोंपल आदि जो सचित्त हों तो उनका त्याग करना चाहिए ॥ १८॥ १९ ॥
तरुणियं' इत्यादि। जिसके बीज न पके हों ऐसी मूंग, चवला, तुअर (अरहर) आदिकी फली एक-वार पूँजी हुई हो तथा सचित हो तो देनेवाली बाईसे साधु कहे कि यह लेना मुझे नहीं कल्पता है ॥२०॥ તથા આબલી આદિના વૃક્ષના, મધુર તૃણ આદિના, તથા બીજી બધી વનસ્પતિના પાદડા, કુપળ, આદિ જો સચિત્ત હોય તો એને ત્યાગ કરવો જોઈએ. (૧૮) (૧૯)
तरुणियं या ना मी पायां न डाय मेवा भर, योगा, तु३२ આદિની સીગ એકવાર ભૂજેલી હેય તથા સચિત્ત હોય તે તે આપનારી બાઈને સાધુ કહે કે એ લેવી અને ક૫તી નથી.