________________
,८६
१४
श्रीदशकालिकसूत्रे मूलम् न सम्ममालोइयं हुजा, पुत्विं पच्छा व जं कडं।
११. पुणो पडिक्कमे तस्स वोसट्टो चिंतए इमं ॥९१ ॥ छाया-न सम्यगालोचितं भवेत्, पूर्व पश्चाद्वा यत्कृतम् ।
। पुनः प्रतिक्रामेत्तस्य, व्युत्सृष्टश्चिन्तयेदिदम् ॥९॥ सान्वयार्थः-जं जो अतिचार पुब्वि-पहले व=तथा पच्छा-पीछे कडंकिया है वह सम्मं सम्यक् प्रकारसे-अच्छी तरह याने-'पहले लगे हुए पापको पहले आलोवे और पीछे लगे हुए पापको पीछे आलोवे' इस प्रकार आलोइयं-आलोचित न कुज्जा नहीं किया हो तो तस्स-उस अतिचारको पुणो फिरसे पडिक्कमे आलोवे, (और) वोसहोकायोत्सर्गमें रहा हुआ साधु इमं= इस- आगे कहा जानेवाला' प्रकार चिंतए-चिन्तन करे ॥९१॥
टीका-'न सम्म०' इत्यादि । यत्-यस्माद्धेतोः पूर्व पश्चाद्वा कृतमतिचारं सम्यक प्राकृतं प्रागालोचितव्यं पश्चात्कृतं च पश्चादालोचितव्यमिति क्रमेण आलोचितं प्रकाशितं न भवेचेदतः तस्य अतिचारस्य (सम्बन्धसामान्ये पष्ठी) पुनः प्रतिक्रामेत् । व्युत्सृष्टः कायोत्सर्गस्थः इदं वक्ष्यमाणं चिन्तयेत् ।।९१॥
तदेवाऽऽह-'अहो' इत्यादि। मूलम्-अहो जिणेहिं असावज्जा, वित्ती साहूण देसिया ।
मोक्खसाहणहेउस्स, साहुदेहस्स धारणा ॥ ९२॥ 'न सम्म०' इत्यादि । आगे-पीछे किये हुए अतिचारोंकी सम्यक् प्रकार अर्थात् पहले किये हुए अतिचारोंकी पहले और पश्चात् किये हुएकी पश्चात्-आलोचना न की गई हो तो अतिचारोंका पुनः प्रतिक्रमण करना चाहिए और कायोत्सर्गमें स्थित होकर ऐसा ( अगली गाथामें कहे जानेवाला) विचार करे ॥२१॥
उसी विचारको कहते हैं-'अहो' इत्यादि ।
न सम्म० त्या माणसा रेसा अतियारोनी सभ्य मारे मर्थात् પહેલા કરેલા અતિચારોની પહેલા અને પાછળ કરેલા અતિચારોની પાછળ આલેચના ન કરવામાં આવી હોય તે અતિચારને પુન:પ્રતિક્રમણ કરવું જોઈએ, અને કાર્યોત્સર્ગમાં સ્થિત થઈને એ (આગલી ગાથામાં કહેવામાં આવનાર) વિચાર કરે (૯૧).
से वियार हुये छे-अहो० ४त्यादि
५