________________
नय बहुमुवयरिओहि विदुरे थेवंपि कुणइ साहारं । सयणजणो मोत्तूर्ण एकं जिणदेसिय धम्मं ॥ ४ ॥ इ भणिए नियदुच्चरियहणुप्पण्णगाढसंतावो । काऊण पायपडणं जहाऽऽगयं पडिगओ राया ॥ ५ ॥ विस्सभूई सम्ममहिगयसाधम्मो गुरुचरणसुस्सुसापरो दुरुज्झियसहिसयणसंथवो जीविवगरणनिश्वेकथो पंचिंदियदित्तसत्तुविजयपरो बहुं कालं गुरुकुलं पजुवासेइ । अण्णया य सम्मं समहिगयमुत्तत्यो विसेसेण विहियमणपरिकम्मो जोगोत्ति कलिऊण गुरुणाऽणुष्णाओ समाणो एगलविहारित्तणं पडिवजिऊण लट्ठमार निदुरं तत्रोकम्मं कुणमाणो सम्मं परीसहचमूं अहियासेजमाणो वीयरागोव्व गामनगरागराइसु अममाएंतो पइक्खणं वीरासशुक्कुडयासणाई कुणमाणो पइदिणं सुराभिमुहं आयाविंतो नियजीवियष्महियं पाणिगणं रक्खितो वायालीसदोसविसुद्धविरसाहारगहणेण संजमसरीरमणुपार्लेतो गामाणुगामं विहरेंतो समागओ सुरिंदपुरिविग्भमाए महुराए, नयरीए, ठिओ थिपसुपंडगविवजिए उकितवनिरयमुनिजण संगए एगंतदेसे, तहिं च निवसतो एगया परमसंवेगगयमाणसो नियजीवियनियमणत्थं चिंतिउमारद्धो । जहा -
एसोऽभिकखइ सुहाई जिओ दुहाई, दूरेण मोतुमभिवंद तुच्छबुद्धी । एवं न जाणइ जहा न कहिंपि धम्मसंबंधसिद्धिविरहेण भवति ताई ॥ १ ॥ भोगे समीes करे रई कहासु, देसित्थिपत्थिवमुभोयणसंगयासु ।