________________
यन्निऊण परितुट्ठो कुमारो, भणियं च-अहो साहु सिलेससारं पढियमेएण, ता देह एयस्स दीणारलक्खगं, जं देवो आणवेइत्ति भणिऊण पडिवन्नं भंडागारिएण, खणंतरेण गओ नियआवासं । कयं पयाणयं, कमेण य पत्तो पर्यंतदेसं, तहिं च पेच्छइ पमुइयपक्कीलियं गोमहिसिपसुकरहरासहपउरं धणधण्णसमिद्धं सुद्धगामागरनगरं नियजण-1
जाणवयं, विम्हियजणेण य आहूया विसयमहत्तरा सिट्ठिणो य, तंबोलदाणाइबहुमाणपुरस्सरं पुच्छिया य लोयगुहा त्थासुत्थवत्तं, तेहिं भणियं-देव! तुम्ह भुयपंजरंतरनिलीणाणं अम्हाणं को सयन्नो मणसावि असुत्थयं काउंसमीहेजा,
न हि जीवियसावेक्खो पंचाणणगंधकेसरकुरलिं तोडेजा भुयगरायफणफलगमणि वा गिण्हेजत्ति, केवलं पति-।। यमेव असुत्थं
.जमेत्थ दावियसुद्धायारेहं पणतरुणीगणेहिं, नयणचावपमुक्ककडक्खियमग्गणेहिं । दिसिदिसिनिद्दयपहणिवि पइदिणु पंथियहुं, हीरइ हियउं हयासहि पहि पेक्खंतियहिं ॥ १ ॥ विसयदोसदुहसंचयकहणपरायणहं, धम्ममग्गु देसंतह पइदिणु मुणिजणहं । भोगुवभोगु जहिच्छइ गिहिं निवसंतएहि, अम्हहिं करणु न लमहि । भवभयसंकियहिं ॥२॥ | इय निसुणिऊण कुमरेण दरवियसियकवोलं हसिऊण सुचिरं पसंसिऊण य तवयणविन्नासं दयावियतंबोला नि सज्जिया सिट्ठिणो विसयप्पहाणा य, तयणंतरं दूयवयणेण भणाविओ पुरिससिंघो, जहा-कुमारो तुह दंगणुम्सुओ
4
-
6