________________
श्रीगुणचंद |
-
RSS
अन्नया य विस्सनंदिणो महारायस्स अग्गमहिसीए दासचेडीओ पुष्फफलगहणत्यमागयाओ गुप्फकरंडगुजाणं, विवभूतिमहावार दिट्टो ताहिं विस्सभृइकुमारो अंतेउरसमेओ बहुप्पयारं तहा विलसंतो, तं च दङ्ण समुप्पण्णगाढामरिसाहिं ईसी- क्रीडा
TRIसल्लभिजमाणमाणसाहिं सिग्यमेव पडिनियत्तिऊण कहिओ रायग्गमहिसीए कुमारस्स काणणकीलावझ्यारो, खण-भादवीको ॥३१॥ तरे य दीहं नीससिऊण पुणो भणियं ताहि-देवि! किं तुज्झ जीविएणं ? किं वा रजवित्थरेणं ? किं वा विभवेणं ?
जइ तुम्ह पुत्तो विसाहनंदी पुण्फकरंडगुजाणे न कीलेजा, एवं च आयन्निऊण अवियाररमणीयतणणो इत्थीसहावस्स अदूरदसित्तणो मइपसरस्स अभीरत्तणओ नियकुलकलंकुग्गमस्स पकओ महापरिकोनो देवीण, परिचत्ता
भोयणं उझिओ सरीरसकारो पेसियो नियनियठाणेसु सहीवग्गो, कइवयदासचेडीपरिबुडा य पविठ्ठा कोवधरंमि, रियणिसमए य समागयेण विस्सनंदिनरिंदेण देविं अपेच्छमाणेण पुठ्ठो कंचुगिप्पमुहो परिप्रणो, कहियं च एगेण-al
देव! असुगंमि गेहे मिलाणवयणकमला केणवि कारणेण देवी गयत्ति, तो राया तमायन्निऊण' ससंभग तत्थेव । गओ, दिडा य कोषेण मिसमिसंती उहसासरोगाउरद दीहं नीससंती देवी, दिन्नासणे आसीणो नराहियो । भणिउमाढत्तो य-देवि ! किमेरिसी अवस्था ? किमत्थ कारणं?, साहेसु परमत्थं, न ताव सुमरेमि थोपि निय-1॥३१॥ दुचरियं, न यावि ममाणुवित्तिपरायणो परियणोऽवि मणागपि अवरज्झइ तुज्झ, नेव य विविहरयणाभरणसंभारेहिं । खूणमत्थि, ता किं निरत्यओ एस कोवाडंबरोत्ति?, देवीए भणियं-महाराय! सचं चिय नत्थि केणावि पगारेण |
RSS