________________
MANDIRE
हंत ! जइ तेऽवि वंचंति कहवि ता किं न चंदबिंबाओ । अमयमयाओ निवडइ पलित्तगयणानलकणोली १ ॥७॥ किं वा न सूरविवे विप्फुरमाणेऽवि तिमिरसंभारो । भरियभुवणंतरालो वियरइ रयणिं अकालेऽवि ? ॥ ८॥ ता भह ! नेव जुजइ गुरुहुत्तं तुज्झ जंपिउं एवं । अचंतपावजणगत्तणेण मज्झंपि नो सोउं ॥९॥ जं च तए भणियमिमं वयलोवसमुत्थपावसमणत्यं । पायच्छित्तं पच्छा सेविजाहित्ति तमजुत्तं ॥ १० ॥ जं पढमपि न जुजइ तं काउं जत्थ होइ वयलोवो । लुत्ते य तत्थ विहलो पायच्छित्ताइवावारो ॥ ११॥ सहसक्काराणाभोगओव वयमयलणमि पच्छित्तं । पढम चिय जाणंतो जो लोवइ तस्स तं विहलं ॥१२॥ इय मणिए सो देवो रंजियचित्तो विसिट्ठरूवधरो। चलियमणिकुंडलामलमऊहविच्छुरियगंडयलो ॥१३॥ ससिणेहं जोडियपाणिसंपुडो भणिउमेवमाढत्तो । धन्नो सि तुमं सावय! वयंमि जो निचलो एवं ॥ १४ ॥ देवोऽहं तुह सत्तं परिक्खिउं संपयं समणुपत्तो । परितुद्यो य इयाणि ता भण किं ते पयच्छामि ? ॥ १५ ॥ जिणपालिएण भणियं जिणमुणिपयपूयणाणुभावेण । सबंचिय परिपुन्नं न मग्गियवं किमवि अत्थि ? ॥ १६ ॥ ताहे सुरेण कहियं जस्सेरिस निचलत्तणं धम्मे । सो तं कयकिचो नणु तहावि ममणुग्गहट्ठाए ॥ १७ ॥ विसदोसहरणदक्खं रयणमिमं गिण्ह तं महासत्त! । एवं तमप्पिऊणं देवो असणं पत्तो ॥ १८ ॥ जिणपालिओऽवि गहिऊण तं गहिऊण धयाइमंडं च । इयरवणियाण दाऊण गओ सनयरं, तत्थ या जाव|
