________________
E GRECOGESNOR
वणचउग्गुणीभूयलोभाभिभूओ तहेसोचियभंडनिवहभरियं सगडिसागडं गहिऊण पयट्टो देसंतरं, निसिद्धो य वाढ
जणणिजणगेहि, तहावि न ठिओ, एवं च सो अणुदिणं वचंतो गओ तामलिति नयरिं, विणिवद्वियं भंड, समा-31 साइओ दसगुणो लाभो, वियंभिओ य अचंतलोभसागरो, जाया बहुययरा तदजणवंछा, अन्नदिवसे य दुवारगएण। तेण दिवाई दूरदेसागयाई विविहसारवत्थुमरियाई जाणवत्ताई, ताणि य पेच्छिऊण पुच्छिओ तबाणियगो अणे...। भो महायस! कत्तो आगयाई एयाइति ?, तेण जंपियं-कलहदीवाओ, वासवदत्तेण कहियं-भह ! इहचमंडेण तत्थ । गएण केत्तिओ संपजइ लाभो?, तेण भणियं-वीसगुणो, वासवदत्तेण जंपियं-किं सच्चमेयं ?, तेण कहियं-अब 1 81 किमसञ्चभासणे फलं ?, एवं च निसामिऊण वासवदत्तेण भाडियाई जाणवत्ताई भरियाई विविहकंसदोसभंडस, है पढिओ कलहदीवाभिमुहं,
अह परियणेण भणियं-चिरं विमुक्काण जणणिजणगाणं । होही दढमणुतावो सामिय! तुम्हं विओगंमि ॥ १ ॥ ता सारिजउ गेहं सम्माणिजंतु सयणवग्गावि । पुणरवि अत्योवजणकरणे को वारिही तुम्हं ? ॥२॥ इय भणिए सो रुट्ठो निद्रवयणेहि भणिउमाढत्तो। रे तुम्ह कोहिगारो एवंविह भाणियबंमि ॥३॥ न तुमाहितीवि अहं जुत्ताजुत्तं मुणेमि किं पावा! । लद्धावयासया अहव किं न भिच्चा पयपंति ? ॥ ४ ॥ एवं खरफरुसगिराहिं तजिया तेण तह अदोसावि । लज्जामिलंतनयणा जह ते मोणं समल्लीणा ॥ ५ ॥
५३ महा०
CAR