________________
पडिओ से पाए, पणयगन्भपत्थणाहिं बहुप्पयारं तहा तहा भणिओ जहा जाओ सो अनुकूलचित्तो, तओ भणिय| मणेण - अहो सोमदत्त ! बाढमकहणिजमेयं, केवलं तुह असरिसपक्खवाएण विहुरियं मे हिययं, न एत्तो गोविउँ पारेइ, अओ आयन्नेहि - भो महायस ! जा एसा तुह दुहिया सा थेवदिणमज्झमि कुटुंबक्खयमाणिस्सइति लक्खणेहिं नाऊण मए भोयणे पारद्धे अकंडविणिवायतरलियचित्तेण तहाविह मणिटुं गोविउमसहतेण पुणो पुणो सिक्षारो कओ, ता भो महाणुभाव ! एयं तं कारणं, इमं च सेट्ठी निसुणिऊण वज्जासणिताडिओघ मुच्छा निमीलियच्छो इव खणं ठाऊण कहबि समवलंबियधीरभावो भणिउमादत्तो—
भयवं ! एत्तियमेत्तं जह तुमए जाणियं सुबुद्धीए । तह उत्तरंपि किंची जाणिहिसि अओ तयं कहसु ॥ १ ॥ जं पयडमिमं लोगे जो विज्जो मुणइ रोगिणो रोगं । सो तदुचियमोसहमवि ता भंते! कुणसु कारुण्णं ॥ १ ॥ तुम्हाणणुग्गहेणं जइ देवगुरूण पूयणं कुणिमो । अम्हे अद्दीणमणा ता किमजुत्तं हवेज इह ? ॥ ३ ॥ निरुवमधम्माधाराण तुम्ह नोवेक्खणं खमं जेण । परहियकरणेक्कपरा चयंति नियजीवियद्वंपि ॥ ४ ॥ तम्हा उज्झसु संखोभमणुचियं कहह जमिह कायवं । पुवसुणिणोऽवि जेणं परोवयारं करिंसु सया ॥ ५ ॥ एवं सेणा कहिए ईसिमउलियनयणेणं जंपियं तेण भो सोमदत्त ! सुनिचलं जंतिउम्हि तुह दक्षिणरज्जूए, एत्तोच्चिय महाणुभावा गिहिसंगं मोत्तूण विजणवणविहारमन्भुवगया पुवमुणिणो, सेट्ठिणा भणियं- अच्छउ