________________
EDITORINE
अच्छउ परेण कहिए तहाविहे दुनिमित्तपमुहत्थे। सयमवि दिढे कुसला जुत्ताजुत्तं वियारिति ॥ ३॥ अन्नं च-15 गहपीडामारीदुनिमित्तदुस्सुमिणपमुहदोसगणा । देवाण पूयणाईहिं नूण सिग्धं उवसमंति ॥ ४॥ ता दढमणुचियमेयं कयं नरिंदेण धम्मपहबजं । गरुयाणं गरुउचिय उप्पजइ अहव सम्मोहो ॥ ५॥
इमं च सुयं कन्नपरंपराए राइणा, तओ पाउन्भूया अरई, उप्पनो पच्छायायो, पवडिओ महासोगो, चत्ता रजचिंता, इमं च परिभाविउं पवत्तो-अहो महापायोऽहं जेण मए एवंविहमकजमायरंतेण न गणिओ धम्मो, नावे क्खिओ अजसो, न अंगीकयं पोरुसं, नावलंबिया खंती, ता किमियाणि परिचयामिरजं ?, पविसामि जलणं ? पल
जामि वा वणवासं ?, केण वा कएण इमाओ पावाओ मोक्खो होहित्ति चिंतमाणस्स राइगो पडिहारेण गंतूग ।। विनत्तं-देव! दुबारे नंदणुजाणपालगा समागया, ते य देवदंसणमभिलसंति, राइणा भणियं-लहु पवेसेह, एवं भणिए पवेसिया तेण, ते य निवडिया चलणेसु, विनविउमारद्धा-देव! तुम्ह उजाणे भयवं अरिहनेमी समोसनो ता वद्धाविजह तुम्हे तयागमणेणंति, इमं च सोचा चिंतियं राइगा-होउ ताव सोगेणं, तं च भयवंत केवलालीयमुणियतिलोयवावारं जहावित्तं पुत्तविणासहेउं दुनिमित्तमापुच्छिण उचियं करिस्सामित्ति विभाविक्रम पाहो जिणाभिमुहं । इओ य सो अमचो मुणियसबन्नु समागमो पयडीभविस्सइ संपर्य मज्झ काडविलसियंति निक रिसंकाए जच्चतुरंगममारुहिऊण जीवियभएग पलाणो वेगेण ।रायावि गओ भयवओ समी, तओ वित्तमंतालु
SEENEMIRITIZMINSA
H IMA