________________
| कडमंचए निवडिऊण ठिओ एसो असंसेपि दिवसं, वासरंते य अत्थाणीगएण राइणा अमचं अपेच्छं तेग पुच्छिओ | पडिहारो- अरे ! किं निमित्तं न आगओ अज्ज अमचो ?, तेण कहियं - देव ! न मुणेमि सम्मं, राइणा भणियं सपि गेहं गंतूण अमचं पुच्छसु अणागमणकारणं, तओ जं देवो आणवेइत्ति भणिऊण गओ पडिहारो, दिट्ठो जरसिकडावडिओ सामवयणो अमच्चो, पुच्छिओ य अणेण - अमन्च ! किमकांडे चिय एवंविहमवत्थंतरसुवागओ सि ?, साहेसु कारणं, तुह अणागमणेण परितम्मड़ नराहिवोत्ति वृत्ते दीहं नीससिऊण भणियममचेण - भो पडिहार ! किं निरत्थएण पुचवत्ततविकत्थणेण १, एत्तियमेत्तमेव संपइ जंपिय
जस्स पसाएण समग्गलोगपुजत्तणं समणुपत्तं । लच्छी चिरमुवभुत्ता तस्सवि हरिवम्मदेवस्स ॥ १ ॥ सुणिऊण असवणिजं विणाससंस्यगं तहावयणं । किं अज्जवि निलजं जीवियमह मुवहिस्सामि ? ॥ २ ॥
1
sia गाहाजुल मुलविऊण पडेण वयणं समोच्छाइऊण ठिओ मोणेणं अमचो, अह परमत्थं अवियाणमाणेण | पडिहारेण पुट्ठो परियणो - अहो किमेवममचो बाहरइ ?, तेहिं भणियं - पडिहार ! अज्ज उज्जाणगएहिं अम्हेहिं अ| मच्चेण य गयणवाणी निसुणिया जहा देवो पुत्तदोसेण मरिहित्ति, तदायन्नणाणंतरमेव अमचो अध्पणो विणासं कुण| माणो महया किलेसेण निसिद्धो मरण-भुवगमेण य अजवि भोयणं न कुणइत्ति, इमं च सोचा पडिहारेण भणियअहो ! अकित्तिमा पहुभत्ती, अहो ! असरिसं कयन्नुत्तणं, अहो ! ससरीरनिरवेक्खयत्ति, धुवं धन्नो एस हरिवम्मराया