________________
श्रीगुणचंद
एवं च आगयाए निहाए पत्तो सो निव्भरं, सा चैव भज्जा नंदरस तेण सुइमुहकारिणा गेयरवेण अवहरिमहावीरच ० है यहियया तम्मणा जायत्ति, दत्तस्सवि परिगलंतीए रयणीए पणट्ठा सिरोवेयणा, संपत्ता सरीरनिबुई, अन्नया रहंमि सिरीए सपणयं भणिओ नंदो -
८ प्रस्तावः
॥ २९३ ॥
हय! जहा नियमित्तस्स देहपीडा तए समवहरिया । मज्झपि तहा संप अवहरसु सरीरसंतानं ॥ १ ॥ उज्जयभावत्तणओ अवियाणिय से मणोगयं भावं । नंदेण जंपियमिमं - कत्तो ते सुयशु ! संतावो १, ॥ २ ॥ ती भणियं - सुंदर ! सयमवि काउं तुमं न याणासि ? । किं सचं पय डिजउ ?, सो भइ - कहसु को दोसो ?, ॥३॥ are are fast कलगेयायन्नणाओ आरम्भ । सो नियवुत्ततो निव्भर अनुराग संबद्धो ॥ ४ ॥ आयन्निकण एवं सुणिऊण य से असुंदरं भावं । नंदेणं सा भणिया कहंपि एयं सुयणु ! वयसि ? ॥ ५ ॥ दूसिज निययकुलं अजसो य दिसासु जेण वित्थरह । मरणेऽवि हु तं धीरा कहमवि नो संपवर्जति ॥ ६ ॥ सुतिय नरए परदारपसत्तयाण सत्ताणं । विविहाओ वेयेणाओ मयच्छि ! ता उज्झसु कुर्वछं ॥ ७ ॥ इय पन्नविऊण बहुप्पयारवयणेहिं तं महाभागो । नंदो ठाणाओ तओ नीहरिओ सिग्द्यवेगेण ॥ ८ ॥ एसो य सयलवइयरो कडगंतरिएण निसामिओ दत्तेण, तओ चिंतियमणेण - अहो विगठ्ठे कर्ज, जं मम महिला नंदेण सार्द्धं एवमुलवर, मन्ने नंदो मं उवलक्खिऊण चित्तरक्खट्ठा युद्धसमायारं अप्पाणमुवदसिंतो एवमुलविऊण
प्रथमेऽणुव्रते हरिवदृष्टान्त,
॥ २९३