________________
इयत्ते से परिट्टिणोवि सिरिगोयमेण पवजा । तक्खणमेव विदिन्ना वोहिन्वीयंतिकाऊण ॥ १४ ॥
एवं तेण गहियदिक्खेण समं पयट्टो गोयमसामी भगवओ अभिमुहं, अह जयगुरुणो चक्खुगोयरसुवागयस्स तस्स करिसगस्स तेण सीहभवावजिय्गादेवरवेसण पम्हुट्ठा पवज्जापडिवत्ती जायपर्यडकोवो य भणिउं पवत्तोभयचं ! को एसो?, गोयमेण भणियं - अम्ह धम्मगुरू, तेण भणियं - जर तुह एस धम्मगुरू ता मम तुमएवि न कर्ज, अलं पच जाएत्ति भणिऊण परिचत्तरयहरणो धाविऊण गओ खेत्तंमि, गहिया बलीवद्दा, उन्भीकर्य लंगलं, पलग्गो पुचपवाहेण खेडेउति । गोयमसामीवि विहियमणो भयवंतं पणमिऊण भणिउं पवत्तो
'
सुवणग्भूय भूयम हप्पभावपडिहणियपाणिगणपीड ! । जयनाह ! मए असरिसमिममज्ज पलोइयं चोजं ॥ १ ॥ जं सोक्खकवि हु तुझ दंसणे दूरओवि सो हलिओ । सूरस्स कोसिओ इव सोढुं तेयं अचाईतो ॥ २ ॥ सयमेव य पडिवन्नं पचजं उज्झिऊण संतो । अइसिग्धमवतो सखेत्तत्तं परोहमणो ॥ ३ ॥ फिर तुम्ह संकहावि हु जus अपुत्रं जणाण परितोसं । किं पुण चीतरुपमुहट्ठपाडिहेरुन्भवं रूवं १ ॥ ४ ॥ अह जयगुरुणा भणियं गोयम ! सो एस केसरिस्स जिओ । जो किर तिविहुकाले गए दुहा फालिओ हों तो ॥५॥ तुम मह सारहिणा निजविओ कोवकुरुकुरंततणू । सीहे सीहेण हए इचाईमडुरवयणेण ॥ ६ ॥ areesri मइ दोसेणजविस वेरमुवहह । तेणं चिय तप्पडिवोहणद्वया पेसिओ तंसि ॥ ७ ॥