________________
तुह देहच्छाया, कीस अप्पाणं अवलवेसित्ति वुत्ते सवाणुमूई मुणिं गोसालो समुच्छलियकोवानलो तं दिवं पयडं । अणहियासणिजं तेउलेसं पक्खिविऊण निदहइ तक्खणेण, सो य तेयनिद्दडो सुहज्झवसायाणुगओ मरिकण सहसारे कप्पे अट्ठारससागराऊ देवो जाओत्ति, गोसालगोऽवि पुणो भयवंतं अणेगप्पयारेहिं दुधयणहिं पहणिउं पत्तो, इओ य सुनक्खत्तनामो साहू तहा अवक्कोसिज्जमाणं भगवंतं निसामिऊण तणं व नियजीवियमवि गणतो सिग्घमागंतूण गोसालं जहा सवाणुभूई तहेव अणुसासइ, नवरं गोसालगपक्खित्ततेउलेसापलीविओ समाणो अथसावंतं तिक्खुत्तो वंदिऊण सयमेव पंच महवयाई उच्चारेइ, समणा य समणीओ खामेइ, आलोइयपडिकतो य कालं
काऊण अचुए कप्पे बावीससागरोवमाउयदेवेसु देवत्तेणं उबजइ, एवं च तम्मि पंचत्तं गए संते गोसालो दुनिग्गहिओ बेयालोब लद्धावयासो विसेसओ परुसक्खराहिँ गिराहिं तजणं कुणंतो वागरिओ सकारणं जयगुरुणा-भोर महाणुभाव! गोसालग सिट्ठपहसमइकंतं तुह चरियं, जं मए पवाविओ मए सिक्खाविओ मए बहुस्सुईको ममावि अवण्णवाई जाओ सि, एवं च जयगुरुणा सयमेव संलत्ते तेण अणाकलियकोवावेगेण सत्तट्ठ पयाई पजोसकिऊण पमुक्का महया संरंभेण भगवओ अभिमुहा तेउलेसा।
अह मंदरगिरिराय व निट्ठरं जिणसरीरमक्कमिउं । असमत्था मारुयमंडलिब सा निहयमाहप्पा ॥ १ ॥ सयलदिसामुहपसरियपयंडतरतेयरइयपरिवेसा । आरत्तियदीवयमालियव सक्खा विरायंती ॥२॥
