________________
श्री गुणचंद महावीरच० ८ प्रस्तावः
॥ २७९ ॥
तत्थ नीईवि, किं बहुणा ?, एवं जंपिरस्स तुह चैत्र इहयं जुज्झइ विणासो काउं, जंच न कीरइ तं न य तेउत्ति कलिऊण, इय निष्भत्थिऊण दूओ निद्धमणेण कंठे घेचूण निच्छूढो, गओ य सो चंडपज्जोयसमीवे, साहिओ यचउग्गुणो नियवइयरो, इमोवि तेण दूयवयणेण वाढं रुट्ठो सचबलेण परियरिओ पयट्टो कोसंबीए, अणवरयपयाणएहि आगच्छंतं निसामिऊण सयाणिओ अप्पवलो तहाविहसंखोहसमुप्पन्नाइसारो मओ, तओ मिगावईए चिंतियं - राया ताव संखोभेण विणट्ठो, पुत्तोऽवि असंजायवलो एयरसाणणुसरणे मा विवजिही, एयाणुस्सरणंमि गरुओ कुलकलंको, तम्हा इमं पत्तकाल - इहट्टिया अचेतमणुलोमवयणचित्थरेण चैव कालहारिं करेमि पच्छा जमुचियं तमाचरिस्सामित्ति चिंतिऊण भणाविओ दूयवयणेण चंडपजोयनरिंदो, जहा-राए सयाणिए परोक्खम्मि तं चैव मए सरणं, केवलं मम पुत्ती असंपत्तवलो भए विमुको समाणो पञ्चतनरिंदेहिं पेलेजिही, इमं च सोचा परमहरिसपगरि - ससुवहंतेण भणाचियं रन्ना-पिए ! मम पर्यडभुयदंडपरिग्गहिए तुह सुए को चिरजीवियत्थी पर्यं काउं समीहिजा ?, तीए भणियं - अत्थि महाराय !, केवलं उस्सीसए सप्पो जोयणसए वेज्जो, विणइम्मि कजे किं तुमं काहिसि ?, अओ जर निष्पचवार्य मए सह संगममभिलससि ता उज्जेणिपुरीसमुन्भवाहिं निहुराहिं इट्टियाहिं इमीए नगरीए चउदिसिं कारवेसु समुत्तुंगपायारपरिक्खेवंति, इमं चायन्निऊण पडिवन्नं राइणा, तओ चउहसवि नियरायाणो सबला धरिया मग्गम्मि, पुरिसपरंपराए य आणियाओ इट्टगाओ, निम्मविओ पायारो, तओ तीए भण्णह - इयाणिं
शतानीक
मरण
मृगावती
प्रपंच:
॥ २७९ ॥