________________
कुवियप्पा उलहिययत्तणेण असहिऊण तेण पुचबुग्गाहिएण नियसमणसमणीसंघेण परिवुडो पुरनगराइ निवेदसणाभिप्पायं परूवयंतो विहरइ, वित्थरिया सवत्थ एसा संकहा जहा जमाली भगवओ मिळं परिवह्नोति ।
अन्नया य सो विहरमाणो पुणो गओ सावत्थि नयरिं, ठिओ य एगत्थ उज्जाणे, पियदंसणावि अजियासहस्रापरिवारा महिडियस्स ढंकाभिहाणस्स कुंभकारस्स आवणे आपुच्छित्ता ठिया, सो य ढंको जिणवगणयावियष्णा | जाणइ जहा एयाणि मिच्छत्त मुवगयाणि, जिणवयणं न पत्तियंति, अओ जर कहवि बोहिज्जयंति तो सुद्द हुं हवइत्ति । अन्नया य भंडयाई उच्चत्तंतेण पडिवोहणत्थं पियदंसणासाहुणीए वत्थंभि पक्खित्तो एगो जलकणो, तेष यदज्झमाणं वत्थं पेच्छिऊण तीए भणियं - मो महाणुभाव ! किमेयं तर कथं ?, पच्छ मम पडगो दहो, तेज भणियं - अजिए ! मा सुसं वयाहि, सबंमि चैव वत्थे निद्दहे एवं भणिउं जुज्जर, एस किर तुम्ह संमयत्थो, अनुहा दज्झमाणं दति जिणवरवीरवयणं चेव पडिवजिउं जुखं ।
1
एयं च तीए सोच्चा तक्कालुप्पन्नसुद्धबुद्धीए । भणियं - सम्मं सावय! मूढाऽहं वोहिया तुम ॥ १ ॥ तइलो तिलयभूयस्स भगवओ वद्धमाणसामिस्स । वयणं पावाए मए पडिकूलियमेत्तियं कालं ॥ २ ॥ जस्स वयणेण विहिओ घरचाओ संजमो य पडिवन्नो । सोवि जिणो न गणिज्जइ, अहो महं मोहमाहणं ॥३॥ ढंकेण तओ भणियं - भयवइ ! मा वहसु चित्तसंतावं । समणीजणपरियरिया वञ्चसु सचन्नुपासंधि ॥ ४ ॥
1
-