________________
अह दससुवि तेसु पवज्जं पडिवन्नेसु पभासो सको कहलं तिहिं सएहिं खंडियाणं परिवुडो दूरमुकपंडिचाभिमाणो पंजलिउडो भुवणच्छेश्य कारयवि चित्तातिसयसमेयं सामिं दट्ठूण हरिसुप्फुल्ललोयणो संसयं पुच्छिउकामोऽवि संखोभेण वोतुमपारयंतो भणिओ पारगएण-अहो पहास ! निघाणमत्थि नत्थित्ति संदेहदोलमालबेसि तुमं, नणु उज्झसु सहा एयं, जओ अइसयनाणिपचक्खत्तणेण सयलकम्मकलंकपमुक्कजीवावत्थाणद्वाणं निवाणं चउग्गइयसंसारावासविलक्खणरूवं निरुवचरियं अस्थि, सुद्धपयकि ( वच्च ) तणाओ जीवोध, तं च बुहेहिं सहियवं, जं पुण अविजमाणं तं सुद्धपयवचंपि न होइ, जहा आगासकुसुमति भणिए पणट्टसंसओ जयगुरुं पणमिऊण सपरिवारो पभासोऽवि समणो जाओत्ति ११ ॥ एवं च-
वोच्छिन्नपेम्मचणा पणटुकम्मसंघणा, विसिद्वजाइसंभवा पसिगोत्तउच्भवा । पावसाoणो विसुद्ध कित्तिधारिणो, अचिन्तसत्तिसंजुया असेससत्थपारया ॥ १ ॥ पर्यडकामखंडणा पहीणदोसभंडणा, सुरासुरिंदवंदिया समग्गलद्धिनंदिया |
जिदिधम्मसंगया विमुकसबसंगया, गुणावलीहिं सोहिया न कामिणीहिं मोहिया ॥ २ ॥ इय इंदभूपमुहा मुणिणो एकारसावि तचेलं । दिसिदंतिणोच रेहति सिस्सकरिकलहपरियरिया || ३ || किंवा वन्निज तेसि जेसि सयमेव भुवणनाहस्स । कप्पतरु किसलयसमो हत्थो सीसंमिठाइ ॥ ४ ॥