________________
-
गुणचंद / सेहिं उग्घुटुं अहो दाणं, जाओ जयमि निम्मलो साहुवाओ, गोसालोऽवि एयमई जणतियाओ सोचा हद्वतहो कोल्लाके हावीरच०एवं विचिंतेइ-जारिस महामुणिं एए वयंति तारिसप्पभावो सोचिय मम धम्मायरिओ महावीरो, जेण न खलु अस्थि गाशालक
मीलनं. अन्नस्स कस्सइ तहारूवस्स समणस्स वा माहणस्स वा एवंविहा इड्डीसक्कारपरकमत्ति निच्छिऊण कोलागसंनि१८७॥ वेसंमि स बाहिरभंतरं सुनिउणदिट्ठीए जाव पलोएइ ताव दिह्रो भयवं काउस्सग्गमुवगओ, तं च पेच्छिऊण हरिस
है वसूससियरोमकूवो वियसियवयणो पावियचिंतारयणं व अप्पाणं मन्नतो तिक्खुत्तो आयाहिणपयाहिणं काऊण निवडिओ भयवओ चरणेसु, भालतले घडियपाणिसंपुडो य एवं भणिउं पत्तो--
असरिसगुणगणरयणायरो तुमं तिहुयणस्स पुजो य । विहलियजणसाहारो य जेण ता विष्णवेगि इमं ॥१॥
पुर्व वत्थाइपरिग्गहेण जोग्गो न आसि दिक्खाए । संपइ पुण परिचत्तंमि तंमि जाओ अहं जोगो ॥२॥ है ता तेलोक्कदिवायर ! पडिवजसु जेण संपइ भवामि । तुह सिस्सो जा जीवं एत्तो तं चेव शम्मगुरू ॥ ३॥
तुह थेवमेत्तविरहेवि नाह ! हिययं कहंपि फुटुंतं । पुणरुत्तसंगमसमीहणेण कद्वेण संघरियं ॥४॥ जाणामि वीयरागे कीरंतो नेव निवहइ नेहो । पेमगहिलं सचित्तं किंतु न पारेमि पडिखलिङ ॥ ५॥ अन्नं च-अच्छउ दूरे सेसं वियसियनवनलिणमणहरच्छीए। जं पेच्छसि तं तेणवि मुणेवि अभुवगओऽहति ॥६॥ इय सविणयं सपणयं भणमाणे तंमि तिहुयणेकपहू । उज्झियपेमवियारोवि तस्स वयणं पडिस्सुणइ ॥७॥
20-RESS