________________
1
अण्णं च - हे विजासिद्ध ! पओसमुहंतो कहं न लज्जिहिसि १ । इत्थीस तिहुयणमिवि अवज्झसन्भावसिद्धासु ॥ ११ इतिहासपुराणपमोक्ख सत्यविक्खायमवि इमं तुज्झ । पम्हुटुंकीस ? महाणुभाव ! कुसलावि मुज्झति ? ॥ १२ ॥ आयन्निऊण एवं विजासिद्धेण जायलज्जेण । भणियं आएसं मे देहि लहुं जमिह कायचं ॥ १३ ॥ उप्पहपवन्नमारिसजणवोहणकारणेण निम्मविया । वेयत्थमहानिहिणो तुम्भे नूणं पयावरणा ॥ १४ ॥ एवं सोऊण गोभद्देण भणियं - साहु साहु विज्जासिद्ध ! को अन्नो एवं बियाणेइ वोतुं ?, अहवा को सिसिरह निसिनाहमंडलं?, को वा चित्तेइ सिहिसिहंडाई ? । देहसहसमुग्गओ चेव विणओ तुम्हारिसजणाणं ॥ १ ॥ उट्ठेसु संपयं कुणसु चंदलेहाए पणामं, चंदलेहे ! तुमपि विमुक्कमच्छरं परिचत्तपुवाणुसयं नियसु इमं सयणनिधिसेंस, विहेसु इमेण समं पणयभावं, इय भणियावसाणे निवडिओ चंदलेहाए चलणेसु विजासिद्धो, भणिउभारुद्धो य-सुयणु ! तारुन्नमरण वा विज्जावलावलेवेण वा अविवेयसुलभदुद्दिणएण वा मए जमवरद्धं तं तुमए मरिसियर्धति, चंदलेहाए भणियं - विज्जासिद्ध ! अलं खामणेणं, सवहा मंदभागिणी अहं जा थेवमेत्तावराहेवि एवंविहमणत्थं काउं वचसिया ।
एत्थंतरंमि कइवयचेडीचकेण परिवुडा झत्ति । विम्यनिव्भरहियया समागया चंदकंतावि ॥ १ ॥ ताहे गोभद्देणं विज्जासिद्धो पर्यपिओ एवं । जीऍ कए वइरमिमं तहि ( तुह ) ट्ठिया सा इमा सुयणु ॥ २ ॥