________________
अज्जपज्जयाइ पुरिसपरंपरागयंपि अपरिकलिय संसंपि खयं व पत्तमियाणिं मम धणं, ता न जुत्तं एत्तो पुत्तस्स उबेहणंति निच्छिऊण एगते भणिओ धणदेवो - पुत्त ! तुम्हारिसाणं उपभोगाइ निमित्तमेव अत्थोवज्जणमम्हाणं, न एतो विसिहं ठाणमत्थि, केवलं जराजजरियसरीरोऽहमियाणिं असमत्थो चकमणमेत्तेऽवि अखमो समहिगभासिय चि अपरिहत्थो कलाकोसलेवि, ता वच्छ! तुमए एस सबो कुटुंबभारो धम्मववहारोय अणुचिंतणिजो, सो य अत्थं विणा न तीरए मुहुत्तमवि सोढुं, अत्थोति नाम पवरो पुरिसत्थो, तहाहि
अत्थेण सुगुणमुणिजणखेत्तनिहित्तेण सुहफलोण्णमियं । निप्फाइजर सद्धम्मसस्त्रयं विणु पयासेण ॥ १ ॥ किं पुत ! तन सुर्य जिणाण दिन्नाउ जेहिं भिक्खाओ। पढमाउ ते य तम्मिवि केऽवि जणा सिवपयं पत्ता ॥२॥ केई तइयभवेणं सुरवरसोक्खाई भुंजिउं धीरा । सद्दाणनिहिचतहविहत्यसामत्थओ सिद्धा ॥ ३ ॥ अत्थे चि को मकतुलाणणार तरुणीओ | आवद्धपाणिपुडमानाए लहुं पयट्टेति ॥ ४ ॥ निंदियकुलुभवोबिहु सयलकलावज्जिओविदु धर्मणं । पुरिसो गुरुध देवोत्र पुच्छणिज्जो हवइ लोए ॥ ५ ॥ जे सूरा समरसिरे जे माणेणं गिरिंदसारिच्छा । जे अकवण जंति कित्ति परं भुवणे ॥ ६ ॥ जे रूवमरणं मयरद्धयमवि हसंति फिर पुरिसा । अत्थहाण जणाणं तेवि हु सेवं पवजंति ॥ ७ ॥ अच्छr दूरे अन्न नियगहिणीऽविड न जेण धणहीणं । आयरइ नरं पुत्तय ! सयलोऽविहु लज्जर वेण ॥ ८ ॥
1
-