________________
तहविहु पिए! न जाया भोयणमेत्तावि मज्झ सामग्गी । तुह दंसणतण्हाए नियत्तिओ केवलं इहि ॥ ५ ॥ इमं च आणिऊण वजताडियब मुसियव सा माहणी कसिणवयणा कोवफुरंताहरा रत्तनयणा भणिउमादत्ता - आ पाविट्ठ ! अवलक्खणसिरसेहर ! वाहणसरिच्छ ! निग्भग्गनिडाल ! जइ एवं ता कीस एत्तियं कालं कडुघोसेडीफलाई बुकमाणो ठिओऽसि !, किं निरास ! तत्थ वसंतेण तुमए इमावि वत्ता न निसामिया ? जहा पोक्खलाबट्टगमेहोव | अणवरयकणगधाराहिं सिद्धत्थनरिंदनंदणो संवच्छरं जाव वरवरियापुवगं वरिसिओत्ति, किन पेच्छसि पुरओ आज - |म्मदारिद्दियावि रहतुरयवाहणा परिहियदिवाभरणा कारियउत्तुंगभवणा नियपणइणीपरिगया जिणप्पसाएण विलसंति ?, किं वा न दिट्ठा पडिपुण्णमणोरहा उवलद्धकणयरासिणो समिहेसु पडिनियत्तता देसंतरागयजणा ?, वंभणेण भणियं पिए! दूरदेसंतरनिवाससणेण नो सुणियमेयं गए, किं करेमि विपरंमुहो यविधी दीहकालमणुभविद्या विसमदसा, वंभणीए भणियं-अज्जवि लहुं गच्छसु तस्स सगासे, करुणापरो खु सो भयवं निच्छियं तुमए मग्गिजमाणो किंपि दाविस्सइत्ति, एवं निसामिऊण धाविओ महावेगेण जिणाभिमुो बंभणो, आपुच्छंतो पत्तो कुमारगामं, दिट्ठो काउस्सग्गठिओ सुरवइनिहित्तसुगंधचुण्णपरिमलुम्मिलंत छप्पयछण्णदेहो भयवं जिणवरो, तिपयाहिणिकाऊण पणमिओ परमायरेणं, विण्णत्तो य जहा -देव ! निसामेसु मम वत्तं -
कंठब्भंतरपक्खलियजीहमफुडक्खराऍ वाणीए । को को न पत्थिओ नाह! दाणविपरंसुहोवि जणो १ ॥ १ ॥