________________
श्रीगुणचंद महावीरच० ४ प्रस्तावः
॥ ११३ ॥
मालईमल्लियाकमलरेहंतयं, मालममिलाणमलिवलयलीढंतयं ।
किरणजालं सुतं ससिं सुंदरं, नियतमपसरमइरुग्गयं दिणयरं ॥ ३ ॥ फलिहडंडग्गलोलंतसियधयवर्ड, पुन्नकलसं च सुहकमलगंधु-भडं । कुसु कल्हाररम्मं महंत सरं, बहुलकल्लोलमालाउरं सायरं ॥ ४ ॥ विविहमणिथंभसालं विमाणं वरं, कंतिकब्बुरियगयणं च स्यणुकरं ।
धूमरहियं तहा हुयवहं सुमिण, देवि वयर्णमि पविसंतयं पेच्छए ॥ ५ ॥ पेच्छिक य इमे सुमिणे हरिसुदुसियरोमकृवा परमानंदमुवहंती गया सिद्धत्यपत्थिवसमीवं, कहियो चउदसमहासुमिणोवलंभवइयरो, तेणावि नियमइविभवाणुसारेण समं चिंतिऊण भणियं-सुंदरि ! सयलनरिंदसंदोहवंदणिजो | निरुवक मविक मर्कतस तुचको निप्पडिमपयावपरिभूयरविमंडलो निरुवमसत्तो पत्तो ते भविस्सइ, सायरं पडिच्छिऊण य इमं अणाइक्खणिज भूरिहरिसपच्भारमंथरगई गया नियभवणं, तहिं च देवगुरुसंबद्धाहिं मंगलाहिं असिवोवघाय| दक्खाहिं सुहावहाहिं कहाहिं रयणिसेसमइवाहिउं पउत्तत्ति, राइणावि जाए पभायसमए समाहूया अटुंगनिमित्तसत्थपरमत्थवियवखणा नेमित्तिगा, आसणदाणपुच्वयं सक्कारिऊण पवरवत्थाइणा निवेइओ देवीदिट्ठचउदससुमिणवुत्तंतो, तओ ते सम्मं निच्छिकण परोप्परं जहावद्वियमत्थं भणिउमारद्वा देव! एवारिससुमिणाणुभाषेण नूणसुप्यविही
त्रिशलास्वमाः.
। ११३ ।