________________
होतो ता जुत्तं हुत्तं, मंतीहिं भणियं - जइ मूलेऽवि से न रोखुप्पायणं देवो करेंतो ता जुतत्ततरं हुतं । अवि य-
कुजविणासे जाए जह बुद्धी बंधुरा पवित्थरह । तह जइ पढमं चिय होज देव! ता किं न पज्जत्तं १ ॥ १ ॥ धन्ना सबुद्धिविभवेण जाणिउं वत्थु तस्स य सरूवं । पढमं चिय सुग्गाहियं कुणंति सप्पस्स वयणं व ॥ २ ॥ रन्ना वृत्तं स एयमही केवलं वहुसणाहो । जाणेण विणा कह सो दूरपहं पाविओ होही ? ॥ ३ ॥ मंतीहिं तओ भणियं जेणेसा विहडणा कया देव ! । सो दूरेऽवि नएज्जा नूण कुमारं लहुं दइवो ॥ ४ ॥ एवं चिरं परितप्पिय पुणो विचारपुरिसे[ हिं ] कुमारवत्ताजाणणत्थं पेसिय नियनियठाणेसु गया मंतिणों, राणि सुयविरहवेयणा विहुराए चंपयमालाए देवीए संठवणनिमित्तमंतेउरं गओत्ति ॥
इओ य सो कुमारी कर्मकमेण गच्छंतो चिरकमलवणविहारुविग्गाए उच्छिदेवीए तुद्वेण पयावरणा निवासनिशितं व विरइए नाणाविहतरुणतरुसामलियसयलरविकर पसरे अणेगकोडीसरीयजणसंकुले संदणपुरवेलाउले संपत्तो, गि याणमाणो य तहाविहं गेहंतरं गोपुरपच्चासन्नस्स पाडलाभिहाणमालागारस्त मंदिरंमि पविट्ठो, दिट्ठो य सो पाउलेण विन्नाओ य विसिट्ठागिईए जहा नूणं कोई एस महापुरिसोत्ति, तओ अन्भुट्टिऊण सपणयं कया उचियपडिवत्ती, दंसिओ हिस्स एगदेसो, निक्कारणवच्छलयाए य भायरं व तं उवयरिउमाढत्तो, कुमारोऽवि तत्थडिओ समूहमडोच पवंगमो दिणगमणियं कुणतो अच्छइ । अन्नया य पुवसमाणिर्यमि निट्टियंमि दविणजाए पाडलेण भणियं-कुमार !