________________
श्रीगुणचंद मिगाए पडिक्खलंतमणिकिरीडकोडिमसिणियकमनहनिवहेहिं भालयलघडियकर संपुडेहिं पंचगपणियायपुरस्सरं त्रिपृष्टस्य जयः अश्वमहावीरच० हे पणमिओ पत्थियसहस्सेहिं तिविहू । विन्नत्तो य--- ग्रीवान्तः पुरविलाप
३ प्रस्तावः
1146 11
देव ! परायत्तेहिं जुत्ताजुत्तं अयाणमाणेहिं । अम्हेहिं जमवरद्धं तमियाणिं खमह नी सेसं ॥ १ ॥ कुण पसायं नियचरणन लिणसेवापवाणओ अहं । मोत्तूण तुमं एक अन्नो नो विजए नाही ? ॥ २ ॥ एयमायन्निऊण तिविट्टणा भणियं -भो भो नरेसरा ! किमेवं जंपह ? को तुम्ह दोसो ?, परायत्तचित्ताणं एसचिय गई, ता सुयह पडिभयं, पसंतडिंबडमराई भुंजह नियनियरजाई, मम छत्तच्छायापरिग्गहियाण पुरंदरोऽवि न पहवे तुम्हाणंति । एत्यंतरे तिविद्धसेवोवगवनरवइवग्गा व लोयणसंपन्नासग्गीवविणासनिच्छयं समागयं तं पएसमंतेउरं, दिट्टो छिन्नगलनाडिनिस्सरंतरुहिरपंकवित्ततो रचचंदणकथंपराओन्ध उवरि परिब्भमंतपिसियासिपक्खिनिवारियरविकरपसरो धरियमहप्पमाणछत्तोवमेव सन्निहिनिवडियपहाण पुरिसवग्गो अत्थाणगओव आसग्गीवनरिंदो । अह अदिपुव्वं अचंततिक्खदुक्खावहं तारिसमवत्थंतरं से पासिऊण अकंदि उमारद्धमेवमंतेउरं
हा कर्यंत ! निकरुण ! किं तए पाव एवमायरियं । जं एवंविह पु हईपहूऽवि एसो हयास हओ ॥ १ ॥ किं एचियाहिं नियाहिं तुझ तित्ती न सुहडकोडीहिं । उप्पन्ना निप्युन्नय ! जमेस रायावि संहरिओ ॥ २ ॥ हे चक्क ! निक्किच ! कहं सपहुविणासाजसो तए विहिओ ? । तुम्मेहिऽवि किं जक्खा ! उवेक्खियं निग्विणा एयं ॥ ३ ॥
॥ ५८ ॥