________________
-
नारयमुणी । एत्यंतरे आसग्गीवेण भणिओ तिविठूगिरिगुहनिवाससि(खि)न्ने रोगजराजजरंगए सीहे । निहए करुणाठाणे अहो तुमं वलमयं वहसि ॥ १॥ किमहं तं न समत्थो विणासिउं पढममेव लीलाए। किं तु मयमारणे अवयसो सिया तेण नो हणियो ॥२॥ जइ कहवि दुद्धवयणोत्ति कलियनो सिक्सविति तं कुसला । किं एत्तिएणऽवि मुहा परंमुहो सुंदर! नयस ॥ ३॥ सञ्चं चिय न कयंतो कुद्धो विवइ करचवेडाए । किं तु दुबुद्धी दाउं परस्स हत्थेण मारेइ ॥ ४ ॥ जं चिय किंचि परूढं बाहुबलं तुज्झ नरजणभहियं । पक्खुब्भेओब पिवीलियाण तंपि हु वहट्टाए ॥ ५ ॥ थेरस पयावइपत्थिवस्स पुत्तच्छलेण तं भह ! । नूणं विणासपिसुणो समुग्गओ धूमकेउच्च ॥६॥ ताहे तिविठ्ठणा सो भणिओ वुहृत्तणस्स तुह पढमो। पाओ पाउन्भूओ दुव्वयणुलावरूवो किं? ॥७॥ किं वा सन्निहियकयंतसंगसंजायनिडुरसहायो । निम्मेरं थेर! समुलवेसि वन्नसि समाहप्पं ॥ १ ॥ रणकसवयनिवडियपवरसोडीरिमासुवण्णस्स । अत्तुकरिसो सोहइ नरस्स वन्निजमाणोऽवि ॥९॥ ता संवरेसु वयणं खणमेक अंतरे परिभमंतु । तुज्झ महचिय बाणाऽरिपक्खमहणा महावेगा ॥१०॥ आसग्गीवेण पुणो भणिओ डिभोत्ति मज्झ नो घायं । दाउं खमंति हत्या ताहे पहरसु तुमं पढमं ॥ ११ ॥ तिविगुणा भणियं-भो घोडयग्गीव! पुरा मम तायस्स तुमं सामिसद्दमुबहतो ता तयणुवित्तीए चेव अण
SARLIAMERA
SCडट
