________________
नायं च जहा पुवागएहिं सिट्टो स वइयरो रन्नो । ताहे कयप्पणामो उवविद्वो सो नियट्ठाणे ॥२॥ पुट्ठो य तो रन्ना कहिओ नीसेसवइयरो तेण । जह कुमरोहिं पहओ अयाणमाणेहि निरवेक्खं ॥३॥ जइविहु देवऽवरद्धं बालत्तणओ सुएहिं मम किंपि । तहवि पयावइनिवई अहिगं सोगं समुबहइ ॥ ४ ॥ चूडामणिव सीसेण सासणं तुम्ह धरइ विणयनओ। निभिच(भंत)भिचभावं सविसेसं दंसह सयावि ॥ ५ ॥ न मुणिजइ जुवईणं मंजीररयो कयावि तस्स गिहे । मागहलोएणं तुह गुणनिवहं संथुणतेण ॥६॥
किं बहुणा ? महिवइणो मए सुदिट्ठा कया समग्गावि । किं तु नियसामिभत्तीऍ तुलइ नो कोऽवि तेण समं ॥७॥ | अह आसग्गीवनरिंदेण सुमरियं नेमित्तिगवयणं परिकंपिओ मणेणं, चिंतियं च-अहो निव्वडियं ताव एग नेमित्तिगवयणं, वीर्यपि जइ इत्थमेव हवेज ता निच्छियं अकुसलंति परिभाविऊण आहूओ अवरो दूओ, भणिओ य जहा-131 गच्छसु रे पयावइस्स सगासे, भणसु य तं मम वयणेण-जेण सालिच्छेत्तेसु करिजमाणेसु सबलवाहणो गंतूण केसरि । परिक्खलहत्ति, जं देवो आणवेइत्ति भणिऊण निग्गओ दूओ, कमेण पत्तो पयावइस्स भवणं, सक्कारिओ रगणा, पुष्टो| य आगमणपयोयणं, साहियं च तेण सीहरक्खणरूवं नरिंदसासणं, अब्भुवगयं च पयावइणा, सहाणे य पेसिऊण | दूयं एवं उबालद्धा कुमारापुत्ता! अकाल एव हि तुम्हेहिं पवोहिओ धुर्व मधू । आसग्गीवनरिंदस्स धरिसिओ जमिह सो दूओ ॥१॥
4R5645645