________________
( १२० )
तइयाइसु चउदसते-रचारछपणचउतिहियलय कमसो । नपुइत्थिहासछगपुं- सतुरियकोहमयमायखप्रो ॥ २६ ॥
1
सुमि दुसय लोहंतो, खोपहुंचरिमेगस नो दुनिख । नवनवइ चरमसमए, चउदंसणना विग्घंतो ॥ ३० ॥
परासीइ सयोगि जो-गि दुचरिमे देवखगइगंधदुगं । फासटु वन्नरसतरणु- बंधणसंघाय पण निमियं ॥ ३१ ॥
संघयणश्रथिरसंठाण- छक्क अगुरुलहुचर थपज्जतं । सायं व सायं वा, परित्तुवंगतिग सुसर नियं ॥ ३२ ॥
विसयरि खश्रो य चरिमे, तेरस मयतसतिग जसाइज्जं । सुभगजिणुच्च परिदिय, सायासाएगयरछेो ॥ ३३ ॥
समाप्त.
}
नरश्रणुपुवि विणा वा, वारस चरिमलमयम्मि जो खविरं । पतो सिद्धिं देवि-दबंदियं नमह तं वीरं ॥३४॥