________________
प्रथमभाग।
अंतकसे न वचावैगा। सम्यकज्ञानपियूष पियेसों, दौल अमरपद पावैगा । जम आन० ॥ ४॥
८२.
-
-
___ छांड़त क्यो नहिरे, हे नर ! रीति अयानी । वारवार सिख देत सुगुरु यह, तू दे आनाकानी ॥ छोड़त०॥ टेक ।। विषय न तजत न भजत बोध व्रत, दुखसुखजाति न जानी । शर्म चहै न लहै शठ ज्यों घृतहेत विलोवत पानी ॥ छांइत० ।। १ ।। तन धन सदन स्वजनजन तुझसों, . यह परजाय विरानी । इन परिनमन-विनश-उपजनसों, ते दुख सुखकर मानी ॥ छोड़त० ॥ २॥ इस अज्ञानतें चिरदुख पाये, तिनकी अंकथ कहानी । ताको तज दृग-ज्ञान-चरन- भज, निजपरनति शिवदानी ।। छाड़त०॥ ३॥ यह दुर्लभ नरभव सुसँग लहि, तत्त्व-लखावन वानी । दौल न कर अब परमें ममता, धर समता सुखदानी ॥ छांडत०॥ ४॥ १ जमराजसे । २ सम्यग्ज्ञानरूपी अमृत ।