________________
( २४ )
उपाई ॥ धनि० ॥ १ ॥ लौकान्तिक आये ततखिन ही, चढ़ि सिविका बनओर चलाई । भये नगन सब परिग्रह तजिकै, नग चम्पातर लौंच लगाई ॥ घनि० ॥२॥ महासेन धनि धनि लच्छमना, जिनकैं तुमसे सुत भये साईं । बुधजन वन्दत पाप निकन्दत, ऐसी सुबुधि करो मुझमाई ॥ धनि० ॥ ३ ॥
(५७)
चुप रे मूढ अजान, हमसौं क्या वतलावै ॥ चुप० ॥ टेक ॥ ऐसा कारज कीया तैंनें, जासौं तेरी हान ॥ चु० ॥ १ ॥ राम विना हैं मानुष जेते, भ्रात तात सम मान । कर्कश वचन वकै मति भाई, फूटत मेरे कान ॥ चुपं० ॥ २ ॥ पूरब दुकृत किया था मैंने, उदय भया ते आन । नाथविछोहा हूवा यातें, पै मिलसी या थान ॥ चुप० ॥ ३ ॥ मेरे उरमैं धीरज ऐसा, पति आवै या ठान । तव ही निग्रह है है तेरा, होनहार उर मान ॥ चुप० ॥ ४ ॥ कहां अजोध्या कहँ या लंका, कहाँ सीता कहँ आन । वुधजन देखो विधिका कारज, आगममाहिं बखान ॥ चुप० ॥ ५ ॥
(५८) राग - कनड़ी एकतालो ।
त्रिभुवननाथ हमारौ, हो जी ये तो जगत उजियारौ ॥ त्रिभुवन० ॥ टेक ॥ परमौदारिक देहके माहीं, परमातम हितकारी ॥ त्रिभुवन० ॥ १ ॥ सहजैं ही जगमाहिं रह्यौ छै, , दुष्ट मिथ्यात अंधारौ । ताकौं हरन करन समकित
.