________________
जैन स्वाध्यायमाला
२१
परीसहाण पविभत्ती, कासवेण पवेइया । तं भे उदाहरिस्सामि, प्राणुपुचि सुणेह मे ।११ दिगिछा-परिगए देहे, तवस्सी भिक्खू थामवं । ण छिदे ण छिदावए, ण पए ण पयावए ।२। काली-पव्वंग-सकासे, किसे धमणिसतए । मायण्णे असण-पाणस्स, प्रदीण-मणसो चरे।३। तो पुट्ठो पिवासाए, दुगुछो लज्जसजए । सीओदगंण सेविज्जा, वियडस्सेसणं चरे।४। छिण्णावाएसु पथेमु आउरे सुपिवासिए । परिसूक्कमहाऽदीणे, तं तितिखे परीसहं ।। चरत विरय लूह, सीयं फुसइ एगया । णाइवेलं मणी गच्छे, सोच्चाणं जिण-सासण ।६। ण मे णिवारणं अत्थि, छवित्ताण ण विज्जइ । अहं तु अरिंग सेवामि, इइ भिक्खू ण चितए १७। उसिण परियावेणं, परिदाहेण तज्जिए । घिसु वा परियावेण, सायं णो परिदेवए।८। उण्हाहितत्तो मेहावी, सिणाणं णोऽवि पत्थए । गायं णो परिसिंचेज्जा, ण वीएज्जा य अप्पयं ।।। • पुढे य दस-मसएहिं, समरे व महा-मुणी । णागो संगामसीसे वा, सूरो अभिहणे परं ॥१०॥ ण संतसे ण वारेज्जा. मणंऽपि ण पोसए । उहे ण हणे पाणे, भुजते मंस-सोणियं ।११॥ परिजुण्णेहिं वत्थेहि, होक्खामित्ति अचेलए।
