________________
दशर्वकालिक सूत्र अ ९ उ. ३
६७
श्रालोइयं इंगियमेव गच्चा, जो छंदमाराहयई स पुज्जो |१| श्रायारमट्ठा विजय पउजे, सुस्सूसमाणो परिगिज्झ वक्कं । जहोवइट्ठ अभिकखमाणो, गुरु तु नासाययई स पुज्जो ॥२॥ रायणिएसु विणयं पउजे, डहरा वि य जे परियाय जिट्ठा । नीयत्तणे वट्टइ सच्चवाई, उवायव वक्ककरे स पुज्जो |३| अण्णाय उछं चरई विमुद्ध, जवणट्टया समुयाणं च णिच्चं । अलद्धुयं नो परिदेवइज्जा, लडुन विकत्थयई स पुज्जो ॥४॥ संथारसिज्जासणभत्तपाणे, अप्पिच्छया इलाभेऽवि संते । जो एवमप्पाणभितोसइज्जा, सतोसपाहण्णरए स पुज्जो |५| सक्का सहेउ श्रासाइ कटया, अनोमया उच्छया नरेणं । अणासए जो उ सहिज्ज कंटए, वईमए कण्णसरे स पुज्जो ॥६॥ मुहत्तदुक्खा उ हवति कटया, अनोमया तेऽवि तत्र सुउद्धरा । वाया दुरुत्ताणि दुरुद्धराणि, वेराणुबंधीणि महब्भयाणि ॥७॥ समावयंता वयणाभिघाया, कण्णं गया दुम्मणियं जणंति । धम्मुत्ति किच्चा परमग्गसूरे, जिइदिए जो सहई स पुज्जो |८| श्रवण्णवाय च परम्मुहस्स, पच्चक्खन पडिणीयं च भासं । नोहारिणी श्रप्पियकारिणी च, भासं न भासिज्ज सया स पुज्जो ॥१॥ अलोलुए प्रक्कुह प्रमाई, अपिसुणे या वि अदीणवित्ती । नो भावए नो विय भाविअप्पा, अको उहल्ले य सया स पुज्जो ॥१०॥ गुणेहिं साहू ग्रगुणेहि साहू, गिण्हाहि साहू गुण मुचसाहू | वियाणिया अप्पगमप्पएणं, जो रागदोसेहिं समो स पुज्जो | ११| तहेव डहरं च महल्लग वा इत्थि पुमं पव्वइयं गिहिं वा । नोहीलए नो विय खिसइज्जा, यभं च कोहं च चए स पुज्जो | १२ |
1