________________
दशवकालिक सूत्र अ ७
तहा फलाई पक्काइ, पायखज्जाइं नो वए। वेइलोयाइ टालाई, वेहिमाइत्ति नो वए ।३२॥ असथडा इमे अंबा, बहुनिव्व डिमा फला। वइज्ज बहुसंभूया, भूयरूवित्ति वा पुणो ।३३। तहेवोसहिरो पक्कामो, नीलियारो छवीइ य । लाइमा भज्जिमाउत्ति, पिहुखज्जत्ति नो वए ।३४॥ रूढा बहुसंभूया, थिरा प्रोसढा वि य । गभियानो पसूयाओ, संसाराउत्ति आलवे ॥३५॥ तहेव सखडि नच्चा, किच्चं कज्ज ति नो वए । तेणग वावि वज्झित्ति, सुतित्पित्ति य आवगा ।३६॥ संखडि संखडि बूया, पणिप्रत्ति तेणगं । बहुसमाणि तित्थाणि, आवगाण वियागरे ।३७। तहा नईओ पुण्णाओ, कायतिज्जत्ति नो वए । नावाहि तरिमाउ त्ति, पाणिपिज्ज त्ति नो वए ।३८। बहुवाहडा अगाहा, बहुसलिलुप्पिलोदगा। बहुवित्थडोदगा यावि, एव भासिज्ज पण्णवं ।३९। तहेव सावज्ज जोग, परस्सट्ठा य निट्टिय । कीरमाणंति वा णच्चा, सावज्ज न लवे मुणी ।४०। सुकडित्ति सुपक्कित्ति, सुछिण्णे सुहडे मडे । "
सुणिट्ठिए सुलट्ठित्ति. सावज्ज वज्जए मुणी ।४१॥ पयत्तपक्कत्ति व पक्क्रमालवे, पयत्तछिन्नत्ति व छिन्नमालवे । पयत्तलट्ठित्ति व कम्महेउय, पहारगाढति त गाढमालवे ।४२।
सन्बुक्कसघ परग्धं वा, अउल नत्थि एरिसं।