________________
दशवैकालिक सूत्र अ. ७
५३
जत्थ संका भवे त तु, "एवमेयं" ति नो वए || अईयम्मिय कालम्मि, पच्चुप्पण्ण-मणागए । निस्संकियं भवे ज तु, " एवमेयं" ति निद्दिसे |१०| तहेव फरुसा भासा, गुरु-भूश्रोवघाइणी । सच्चा विसा न वत्तव्वा, जो पावस्स श्रागमो |११| तहेव काण 'काणे-त्ति, पडग 'पडगे- त्ति' वा । वाहिय वावि रोगित्ति, तेणं चोरेत्ति नो वए | १२ | एएणन्त्रेण प्रट्ठेण, परो जेणुवहम्मइ । आयार-भाव दोसन्नू, न त भासिज्ज पण्णवं ॥ १३ ॥ तहेव 'होले' 'गोलि-त्ति' 'साणे' वा 'वसुले त्ति' य । दमए दुहए वा वि, न त भासिज्ज पण्णवं । १४ । अज्जिए पज्जिए वावि, अम्मो माउस्सियत्ति य । पिउस्सिए भार्याणज्जत्ति, धूए णत्तुणित्ति य ॥१५॥ हले हल्लेत्ति अन्नेत्ति, भट्टे सामिणि गोमणि । होले गोले वसुलेत्ति, इत्थिय नेवमाल | १६ | णामधिज्जेण णं बूझा, इत्थी-गुत्तेण वा पुणो । जहारिहम भिगिज्भ, आलविज्ज लविज्ज वा ॥१७॥ श्रज्जए पज्जए वावि, वप्पो च्चुल्ल पिउत्ति य । माउला भाइणिज्जत्ति, पुत्ते णत्तृणित्रत्ति य | १८ | हे हो । हलिति अन्नित्ति, भट्टा सामि य गोमि य । होल गोल वसुलित्ति, पुरिस नेवमालवे |१| नामधिज्जेण ण बूया, पुरिसगुत्तेण वा पुणो ।