________________
१२८
उत्तराध्ययन सूत्र अ. १७
॥ पावसमणिज्ज सत्तदहं अज्झयणं ॥१७॥
जे केइ उ पव्वइए नियण्ठे, धम्म सुणित्ता विणअोववन्ने । सुदुल्लहं लहिउं वोहिलाभ, विहरेज्ज पच्छा य जहासुहं तु ।। सेज्जा दढा पाउरणम्मि अत्थि, उप्पजई भोत्तु तहेव पाउं । जाणामि जं वट्टइ आउसुत्ति, किं नाम काहामि सुएण भंते ।२।
जे केइ पव्वइए, निबासीले पगामसो।। भोच्चा पेच्चा सुहं सुवइ, पाव-समणेत्ति वच्चई ।३। आयरिय-उवज्झाएहि, सुयं विणयं च गाहिए । ते चेव खिसई बाले, पाव-समणेत्ति वुच्चई।४। पायरिय-उवज्झायाणं, सम्मं न पडितप्पइ। अप्पडिपूयए थद्धे, पावसमणेत्ति वुच्चई।५। सम्मइमाणे पाणाणि, बीयाणि हरियाणि य । असंजए संजयमन्नमाणे, पाव-समणेत्ति वुच्चई ।। संथारं फलगं पीढं, निसेज्जं पायकम्बलं । अप्पमज्जिय-मारुहइ, पाव-समणेत्ति वुच्चई ७। दव-दवस्स चरई, पमत्ते य अभिक्खणं । उल्लंघणे य चण्डे य, पाव-समणेत्ति वुच्चई ।। पडिलेहेइ पमत्ते, अवउज्झह पायकम्बलं। पडिलेहा अणाउत्ते, पाव-समणेत्ति वुच्चई ।। पडिलेहेइ पमत्ते, से किंचि हु निसामिया । गुरुपारिभावए निच्चं, पाव-समणेत्ति वुच्चई ।१०। बहुमाई पमुहरे, थद्धे लुद्धे अणिग्गहे ।