________________
जैन स्वाध्यायमाला
६७
इइ एस धम्मे अक्खाए, कविलेण च विसुद्धपन्नेणं । तरिहिति जे उ काहिति, तेहिं पाराहिया दुवे लोग १२०।
॥ काविलीय अट्ठम अज्झयण सम्मत्तं ॥८॥ ॥णवमं नमिपवज्जा अज्झयणं ॥ ६॥ चइऊण देवलोगायो, उववन्नो माणुसम्मि लोगम्मि । उवसत-मोहणिज्जो, सरई पोराणियं जाई ।। जाइं सरित्तु भयवं, सहसंबुद्धो अणुत्तरे धम्मे । पुत्तं ठवेत्तु रज्जे, अभिणिक्खमई नमी राया ।२। सो देवलोगसरिसे, अंतेउर-वरगो वरे भोए, भुजित्तु नमी राया, बुद्धो भोगे परिच्चयई ।३। मिहिलं सपुर-जणवयं, बलमोरोहं च परियणं सव्वं । चिच्चा अभिनिक्खतो, एगंत-महिड्डियो भवयं ।४। कोलाहलगभूयं, पासी मिहिलाए पव्दयंतम्मि । तइया रायरिसिम्मि, नमिम्मि अभिणिक्खमंतम्मि ॥ अन्भुट्ठिय रायरिसिं, पवज्जा-ठाण-मुत्तम । सक्को माहण-रूवेण, इमं वयणमब्बवी ।६। किण्णु-भो ! अज्ज मिहिलाए, कोलाहलग संकुला। सुव्वंति दारुणा सद्दा, पासाएसु गिहेसु य ७। एयमट्ठ निसामित्ता, हेऊ-कारण-चोइयो। तो नमी रायरिसी, देविदं इणमब्बवी ।। मिहिलाए चेइए वच्छे, सीयच्छाए मणोरमे । पत्त-पुप्फ-फलोवेए, बहूण बहु-गुणे सया ।