________________
( २३ ) बुद्धस्त्वमेव विबुधाचित - बुद्धि-बोधात्,
त्व शङ्करोऽसि भुवनत्रय- शङ्करत्वात् । धाताऽसि पोर ! शिव-मागं-विधेविधानाद,
व्यक्तं त्वमेव भगवन् पुरुषोत्तमोऽसि ||२५|| तुभ्यं नमस्त्रिभुवना सिहराय नाथ |
तुभ्य नमः क्षिति-तलामल - भूषरणाय || तुभ्य नमस्त्रिजगतः परमेश्वराय,
तुभ्यं नमो जिनभवोदधि - शोषरणाय । २६ ॥ को विस्मयोsa यदि नाम गुणैरशेष-
स्त्वं सनितो निरवकाशतया मुनीश ! दोष रुपात्तविविघालय - जाल-गर्वैः,
स्वनतिरेsपि न कदाचिदपीक्षितोऽसि ||२७|| उच्चैरशोक तरु- सश्रितमुन्मयूख
माभातिरूपममलं भवतो नितांतम् ।
स्पष्टोल्लसत्किररणमस्त-तमो-वितान,
बिम्बं रवेरिय पयोधर पार्श्ववति ॥२८॥ सिहासने मरिण मयूख-शिखा-विचित्रे,
विभ्राजते तव वपुः कनकावत्रातम् । बिम्बं वियद्विलसवलता-वितानं,
सुङ्गोदयात्रिशिरसीव सहस्र - रश्मेः ॥ २६॥
कुन्दावदात-चल-चामर-चारु - शोभं,
विभ्राजते तव वपुः कलधौत-कान्तं ।