________________
(४७४) डाने घहेलो कहे बेटो, बाप तणो मद वाह्यो ॥ बहू सूतीने वर हिंमोले, सासरे सूवाने धरायो॥ बे यारो कू० ॥ ॥ हल खेडे बांजण गो जुत्ति, निय नाक फडायो ॥ मा बा बेटी वेचीने, बेटाने पर गायो । बे यारो कू० ॥ ए ॥ राग तणे वश गुरुने गुरुणी, काम करे परायो॥ कांगानी पेरें कलहो मां मी, कुलगुरु नाम धरायो॥ बे यारो कू० ॥ १० ॥ बैयर बार वरसनीने बेटो, दीठो गोद खेलायो । मा ग्या मेह न वरसे महीयल. लानें धयो सवायो । यारो कू० ॥११॥ कूडा कलियुगनी ए माया, देखी गीत गवायो । पनणे प्रीतिविमल परमारथ, जिन वचनें सुख पायो । बे यारो कू० ॥१॥इति ॥
॥अथ जंबूस्वामीनी सद्याय प्रारंनः ॥ ॥सरसति सामिणी वीनवं, सहगुरु लागुंजी पाय॥ गुण रे गायुं जंबु स्वामीना, हरख धरी मन मांय ॥ ॥१॥ धन धन धन जंबु स्वामीने ॥ए आंकणी॥चा रित्र के वत्स दोहिखें,व्रत खांमानी धार॥पाये अणु आणेजी चालवू, करवोजी न्यविहार ॥ धन ॥२॥ मध्यान्ह पड़ी करवी गोचरी, दिनकर तपे रे निल्लाड ॥ वेलु कवल समा कोलिया, ते किम वाल्या रे जाय ॥ ॥धन ॥ ३ ॥ कोडी नवाणुं सोवन तणी, तमा रे ले आते जी नार ॥संसार तणां सुख सुएयां नही, जोगवो जोग रसाल ॥ धन ॥ ॥ रामें सीताने विजोगडें, बहोत किया रे संग्राम ॥ बती रे नारी
