________________
(२३१) पूरण सनेह ॥ गिरु० ॥ ५॥ सम्मकेतधारी जागतो रे, धिंग धवल धर धीर ॥ गिरु० ॥ साह्य करी आग ल रह्यो रे, खगधर खेतलवीर ॥गिरु॥६॥ अधिकुं बुं जे कडं रे, ते खमजो महाराज ॥ गिरु०॥ काणा बंध पण खरी रे, वात गरिब निवाज ॥ गिरु० ॥ ॥ ७॥ पहेलां तवन नण्यांणां रे, तिहां जाजा सं वाद ॥ गिरु० ॥ सऊन साचा सदहजो रे, श्यो रे जू तामां सवाद ॥ गिरु० ॥ ७ ॥ ॥ ढाल पांचमी॥ राग धन्याश्री अथवा अशावरी॥
॥जयो जयो गोडीपास जिनेसर,नक्तवत्सल जगवा न रे ॥ देवल बार ने बीजी रे प्रतिमा, विषमा थल विच थान रे ॥ जयो० ॥ ॥ आयुध धारी नीने घोडे, आप थई असवार रे ॥ किहां रे बालक अवधू त नुयंगम, देखाडे दीदार रे ॥ जयो ॥ २ ॥ आवे संघ अनेक विदेशी, निरुपम महिमा माट रे ॥ चोर चरडनुं कांही न चाले, विघ्न निवारे वाट रे ॥ जयोग ॥ ३ ॥ जंगल नूला रात्र जात्र, ततदण लेता नाम रे ॥ देवी रे धरी मार्ग देखाडे, मूके चिंतित ठाम रे॥ जयो० ॥ ४ ॥ दरिया विचमांहे वाहाण मोलंता, समरंता दीये साद रे ॥ सयल असुर सुर नरवर से वे, नविलोपे मरजाद रे ॥ जयो० ॥ ५ ॥॥ विष हर वैरी व्याधि वैश्वानर, जय जांजे हरि ब्रांत रे ।। प्रायें केहने अधिक न राखे, पंच दिवस उपरांत रे॥ जयो० ॥ ६ ॥ या नवें वंडित सकल होवे पण, क