________________
(१७) शियलयकी चले ॥ आंखने मटके यंग लटके, देव दानवने बले ॥ मनमांहे काली अति रसाली, वाणि मीठी शेलडी ॥ सांजली जोला रखे नूलो, जाजो विषवेलडी ॥ ५ ॥ चाल ॥ संग निवारो रे, पररामा तणो ॥ शोक न कीजें रे, मन मलवा तणो ॥ न थलो ॥ शोक शान करो फोगट, देख, पण दोदिनु॥ कण मेडिये कण शेरीयें, जमतां न लागे सोहिटुं॥ नवासने निःश्वास आवे, अंग जांजे मन मे ।। वली कामिनी देखी देह दाफे, अन्न दीतुं नवि गमे ॥ ६ ॥ चाल ॥ जाये कलामी रे, मनगुं कल मले ॥ उन्मत्त थऽनें रे, अलल पलल लवे ॥ नथलो ॥ लवे अलल पलल जाणो, मोहघेलो मन रडे ॥ महाम दन वेदन कठिन जागी, मरण वारु त्रेवडे ॥ ए दश अवस्था काम केरी, कंत कायाने दहे ।। एम चित्त जाणी तजे राणी, पारकी ते सुख लहे॥ ७ ॥ चाल ॥ परनारीना रे, परानव सांजलो॥ कंता कीजें रे, नाव ते निर्मलो ॥ उथलो ॥ निर्मलें नावें नाह समजो, परवधूरस परिहरो ॥ चांपीयो कीचक नीमसेनें, शि ला हेग्ल सांजरो ॥रण पड्यां रावण दशे मस्तक, रडवड्यां ग्रंथें कह्यां ॥ तेम मूंजपति सुःखपुंज पा म्यो, अपजश जगमांहे लह्या ॥ ७ ॥ चाल ॥ शिय ल सलूणा रे, माणस सोहीयें ॥ विण आनरणे रे, जग मन मोहीयें ॥ उथलो ॥ मोहीयें सुर नर करे सेवा, विष अमिय थइ संचरे ॥ केसरी सिंह शियाल
