________________
४१२ जैनकथा रत्नकोष नाग आठमो. शिर नामि रे ॥ हि ॥ ३५ ॥ शीलवती कर जोडीने रे, नांखे हो। नामी शीश ॥ खमजो मुफ अपराध ए, तुमने जे चढावी रीप रे ।। हि ॥३७॥ तुम वचने नवि मूकियो रे,में कंचुक तेण नाय ॥ ते मुफ आदेश कंतनो, कुलवती केम लोपाय रे ॥ हि ॥३॥ महिपाल पण हरखियो रे, उत्तखियो निज नंद ॥ नाग्य चहुं वत्स ताहरू, दी थयो आनंद रे॥ हि ॥ ४० ॥ तुज देखी मुफ मने रे, वाध्या हर्पकल्लोल ॥ सिंधु उदय .. शीतांगुने, जेम पसरे जग कल्लोल रे ॥ हि ॥ १ ॥ कर जोडी कनो रह्यो रे, जनक आगल गुणवंत ॥ जनक उपाडी शूरने, सिंहासन ले। तवंत रे ॥ हि ॥ ४२ ॥ सुसरो शीलवती नए रे, कहे पुत्री तुं धन्य धन्य ॥ जीवलोकमां तुऊ समी,नवि दीठी में कोइअन्य रे ॥ हि ॥४॥ जेह मनोरथ ताहरा रे, होता घणुं असंनाव्य ॥ तुज नाग्य थचिं.' तव्या, यया संपूर्ण सनाव रे ॥ हि ॥ १४ ॥ राख्यं शील ते आपणुं रे,नवि लोपी पियु घाण ॥ तो सविनारीमां शिरें तुं,बेटी थइ गुणखाण रे ॥ हि० ॥४५॥ पग पग तुमने दुहवी रे,ते खमजे अपमान ॥ शीलवती , कहे तातजी,तेदयी मुजवाथ्यो वान रे ॥ हि ॥४६॥ मात पिता सुसरा तणी रे, शीख कल्पतरु गाय ॥ मुझने मानेवी घटे,जेहथी वांडित सुख थाय रे ॥हि॥७॥ सङ परिवार मल्यो तिहां रे, आनंद यंगन माय ॥ पिस्तालीशमी ढालमां, एम प्रगट्यो पुण्य पसाय रे ॥ हि ॥15॥१७॥
॥दोहा॥ ॥ शूरपाल नृपति हवे, तेच्या सवि सामंत ॥ कहे महिपाल ए मुफ : जनक,ए मुफ वांधव गुणवंत ॥१॥ ए माताजी माहरी, ए नोजाई सार ॥ कर जोडी प्रणमो तुम्हें,एमाहरोपरिवार ॥२॥ एम कह्याथी सवि नम्या, स्वामी प्राण प्रमाण ॥ नयरमांहे नत्सव दुवो, वाज्यां ढोल निशान ॥३॥ निजबांधवने मानगुं, नूरि देशनुं राज्य ॥ आपीने हर्पित कन्या, सीध्यां .' बांठित काज ॥ ४ ॥ पुण्य पसायें जोगवे, मनोवांछित वर जोग ॥ शीलवतीलं प्रीति बहु, सरिखो मब्यो संयोग ॥ ५ ॥
॥ ढाल तालीशमी ॥ ___॥ होजी झुंबा बा बरसीलो मेह, पाजूनो दहाडो रे धपारी त्रीजनो हो लाल ॥ ए देशी ॥दोजी जोगवे ते सुख जोग,न्यायधर्म वरते घणो ।